STSJ Galicia 206/2022, 27 de Mayo de 2022

JurisdicciónEspaña
Fecha27 Mayo 2022
Número de resolución206/2022

T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.3

A CORUÑA

SENTENCIA: 00206/2022

PONENTE: D. LUIS VILLARES NAVEIRA

RECURSO: RECURSO DE APELACION 7031/2022

APELANTE: CONCELLO DE A CORUÑA

Procurador:

Letrado: LETRADO AYUNTAMIENTO

APELADO: JURADO PROVINCIAL DE EXPROPIACION FORZOSA DE A CORUÑA; Teof‌ilo, COMUNIDAD HEREDITARIA DE Bernardo y María Teresa

Procurador: MANUEL CUPEIRO CAGIAO

Letrado: ABOGACIA DEL ESTADO; JOSE MANUEL LIAÑO FLORES

A Sección 003 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou a

SENTENZA

Presidente:

Francisco Javier Cambón García

Maxistrados :

Juan Carlos Fernández López

Luís Villares Naveira (Relator)

A Coruña, 27 de maio de 2022

ANTECEDENTES DE FEITO

Único-. Resolución xudicial impugnada. Posicións das partes.

A parte apelante presenta un recurso ante a Sala, que é aquendado a esta Sección, sendo designado Maxistrado Relator Luís Villares Naveira.

É obxecto de impugnación a Sentenza nº 213/2021, ditada polo Xulgado do Contencioso-Administrativo nº 1 da Coruña, que acolle as pretensións formuladas pola demandante e condena ao Concello da Coruña ao aboamento dos xuros de demora en relación ao prezo xusto pola expropiación da Parcela nº NUM000 Fase

NUM001 do Castro de Elviña no Expediente nº NUM002, anulando a resolución do concelleiro delegado de Urbanismo, Vivenda, Infraestruturas e Mobilidade de 20.11.20, que conf‌irmou a de 10/9/2020.

Os argumentos en que o Concello apelante fundamenta a súa pretensión son os seguintes: infracción do art. 56 LEF e art. 72 REF, porque a demora na f‌ixación do prezo xusto non é imputable na súa totalidade á administración expropiante, senón que unha vez transcurridos os prazos para a emisión do ditame de valoración pola Comisión de Expertos do Instituto de España, é este órgano e polo tanto a Administración Xeral do Estado quen debe responder da demora, e non o Concello, ata que non se produce a f‌ixación do prezo na valoración, momento a partir do cal volve ser responsabilidade do expropiante e/ou benef‌iciaria.

A Avogacía Xeral do Estado oponse ás pretensións impugnatorias polos seguintes motivos: O Concello non pode pretender que unha administración que non foi parte no procedemento por non resultar competente na expropiación (AXE derivado da intervención fallida do XEP) cargue con parte dos xuros de demora. Tampouco é admisible que a administración expropiante f‌ixe en vía administrativa unhas cantidades que respondendo a criterios de responsabilidade patrimonial se faga sen seguir o procedemento debido ou cando menos, dando audiencia á administración da que se pretende o pago.

A representación dos inicialmente demandantes tamén se opón ao recurso, indicando a súa conformidade coa sentenza e que se está dilatando inxustif‌icadamente un procedemento para o pago do prezo xusto logo de máis de 20 anos. Os danos polo tempo de demora pola mala actuación do Concello deben ser aboados por ela. Confúndese o tema actual cun achado casual, e aplica xurisprudencia errónea, polo que o recurso non debe ser acollido.

O Instituto de España compareceu no procedemento no momento f‌ixado para a votación e fallo, polo que foi admitida a súa personación pero non a presentación da oposición á apelación por extemporánea.

FUNDAMENTOS DE DEREITO

Primeiro

Doutrina da Sala en relación á f‌ixación e distribución de responsabilidades por demora na f‌ixación do prezo xusto.

  1. Fixación e distribución de responsabilidades pola demora entre administracións concorrentes na determinación do prezo xusto.

A apelación aquí deducida é substancialmente idéntica á correspondente ás Apelacións nº 7029/2022 e 7034/2022, en razón do cal traemos a colación o razoado na primeira delas, ditada na STSXG nº 157/2022, de 29 de abril:

"SEGUNDO.- Como indicou esta sala na súa sentenza de 19.06.20 (PO 7071/2019 ), nada dispón a Lei de expropiación forzosa, do 16 de decembro de 1954, sobre a quen lle corresponde o pago dos xuros en supostos como o que aquí se analiza, aínda que o artigo 72.1 do seu regulamento de desenvolvemento, aprobado por Decreto do 26 de abril de 1957, si declara que se a demora na f‌ixación do prezo xusto impútase á benef‌iciaria, correspóndelle necesariamente ao xurado decidir de maneira simultánea ao f‌ixar o xusto prezo o correspondente pagamento e contía dos xuros; con todo, iso non impide que o xurado poida decidir tamén a contía dos xuros cando o atraso é responsabilidade da expropiadora, como así o recoñeceu algunha temperá sentenza (así, a STS de 21.06.93 ), que precisou que tal pronunciamento non gozaba da presunción de validez e acerto que amparan as decisións sobre o prezo xusto, aínda que despois a STS de 28.06.97 negou a competencia do xurado para pronunciarse sobre o pagamento e contía dos xuros de demora, salvo o caso previsto no artigo 72.1 do REF no caso de que o atraso fose imputable á benef‌iciaria da expropiación, en tanto que no caso de que fose imputable á propia expropiadora ou ao xurado, deberase proceder na forma sinalada no apartado 2 dese precepto, isto é, ao procedemento de responsabilidade patrimonial contemplado nos artigos 121 da LEF e 133 e 134 do REF, entón vixentes ( SsTS de 15.02.97, 28.06.97 e 28.09.98 ); con todo, en aras a conseguir a tutela xudicial efectiva, iso non impide que, ao impugnar o expropiado o acordo de f‌ixación do prezo xusto, poida pretender o pago dos xuros a cargo de quen resulte responsable, o que admite a xurisprudencia, na medida en que tales xuros percíbense por ministerio da lei, de modo que nin sequera fai falta que se solicite de forma explícita, (...) xa que o seu abono é unha obrigación a cargo de quen resulte responsable, xa a expropiadora, ou xa a benef‌iciaria, polo que se debe recoñecer de forma automática ao esixilo de forma imperativa os artigos 52.8, 56 e 57 da LEF e 72 e 73 do REF, aínda se non se solicitase expresamente ( SsTS de 19.11.84, 18.06.91, 26.02.93, 17.09.93, 18.12.96,

01.02.97, 08.03.97,

24.06.11 e 28.05.12), obrigación que tamén cabe na fase de execución da sentenza ( SsTS de 03.04.92, 15.06.92, 30.10.92, 30.10.92, 22.02.93, 22.03.03, 08.03.97, 01.06.99, 10.07.09, 26.03.12 e 17.10.12 ). Por suposto, se o xurado se pronunciou sobre os xuros e a súa responsabilidade,

cabería a súa impugnación e posible anulación polos tribunais ( SsTS de 28.02.97, 20.03.97, 21.10.97, 01.06.99 e 26.03.12 ), o que tamén podería suceder se fose a expropiadora a que realizou aqueles pronunciamentos ( SsTS de 11.10.91, 25.10.93, 10.06.95 e 08.03.97 ). Finalmente, no caso de que a responsabilidade fose do xurado, pódese solicitar da administración da que dependa ( STS de 03.05.99 ), pero tamén se pode declarar na vía contencioso administrativa cando se impugna o seu acordo de prezo xusto ( STS de 03.05.99 ).

En suma, os xuros deben recaer sobre quen resulte responsable da demora, como indicou a STS de 30.10.12 ( rec. 3401/2009 ), con cita das de 03.05.99 e 03.04.00. (...)

Doutra banda, como sinalan as SsTS de 28.03.89, 29.01.90, 05.02.90, 26.10.93, 21.03.94, 29.03.94, 30.04.94,

23.11.96, 15.02.17 e 23.05.00, os xuros por demora na f‌ixación e pago do prezo xusto expropiatorio constitúen unha obrigación accesoria ao pago do prezo xusto que integran, a partir do momento en que este é integramente satisfeito, unha débeda de cantidade líquida que xera, conforme ao disposto no artigo 1101 do Código civil, a obrigación de indemnizar danos e prexuízos se se incorre en amora que, ao tratarse dunha obrigación dineraria, concrétase no abono do xuro legal do diñeiro ( artigo 1108 do CC ), sen necesidade de interpelación xudicial, (..)

En todo caso, como sosteñen as SsTS de 13.02.60 e 21.12.11, non é lícito o anatocismo, isto é, reclamar xuros de xuros.

En canto ao cómputo do prazo para calcular o xuro de demora do prezo xusto existe unha abundante xurisprudencia recollida, entre outras moitas nas SsTS de 15.06.92, 01.06.99, 23.05.00, 27.10.05, 11.03.08,

09.05.11, 23.01.12, 21.12.11, 11.06.12 e 11.07.12, que preconiza que nas expropiacións ordinarias, o " dies a quo" é aquel no que transcorresen seis meses desde o inicio do procedemento expropiatorio, isto é, desde a f‌irmeza do acordo de necesidade da ocupación ( artigos 21.1, 22 e 56 da LEF e 71.1 do REF ), mentres que o " dies ad quem" é aquel en que o prezo xusto se f‌ixa def‌initivamente, xa na primeira decisión administrativa, xa na do recurso de reposición, ou xa na vía xudicial sobre o montante que se elevou ( artigo 73.1 do REF ); tamén no suposto dos xuros por demora no pago do prezo xusto de expropiacións ordinarias, liquídanse unha vez transcorridos seis meses desde a f‌ixación do prezo xusto en vía administrativa ( artigos 48.1 e 57 da LEF ), en tanto que a súa conclusión prodúcese o día no que satisfaga o seu importe a expropiadora ou a benef‌iciaria, ou no que se deposite ou consigne validamente, cando...

Para continuar leyendo

Solicita tu prueba
1 sentencias
  • ATS, 1 de Junio de 2023
    • España
    • Tribunal Supremo, sala tercera, (Contencioso Administrativo)
    • 1 Junio 2023
    ...Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Sección Tercera), que estima en parte el recurso de apelación nº 7031/2022. ) Declarar que la cuestión planteada en el recurso que presenta interés casacional consiste en determinar a quién debe imputarse la obligación......

VLEX utiliza cookies de inicio de sesión para aportarte una mejor experiencia de navegación. Si haces click en 'Aceptar' o continúas navegando por esta web consideramos que aceptas nuestra política de cookies. ACEPTAR