STSJ Galicia 514/2016, 21 de Junio de 2016
| Ponente | LUIS VILLARES NAVEIRA |
| ECLI | ES:TSJGAL:2016:5315 |
| Número de Recurso | 7243/2012 |
| Procedimiento | PROCEDIMIENTO ORDINARIO |
| Número de Resolución | 514/2016 |
| Fecha de Resolución | 21 de Junio de 2016 |
| Emisor | Sala de lo Contencioso |
T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.3
A CORUÑA
SENTENCIA: 00514/2016
RECURSO: PROCEDIMIENTO ORDINARIO 7243/2012
DEMANDANTE: Luis Pedro
Procurador: JAVIER BEJERANO FERNANDEZ
Letrado: JOSE RAMON CUERVO GOMEZ
DEMANDADA: CONSELLERIA DE SANIDADE; CONSELLERIA DE MEDIO AMBIENTE, TERRITORIO E INFRAESTRUCTURAS
Procurador:
Letrado: LETRADO DE LA XUNTA DE GALICIA; LETRADO DE LA XUNTA DE GALICIA
SENTENZA
Ilmo. Sr. Presidente:
Julio Cibeira Yebra Pimentel
Ilmos. Sres. Maxistrados :
Blanca María Fernández Conde
Luís Villares Naveira (Relator)
A Coruña, 21 de xuño de 2016
ANTECEDENTES DE FEITO
Actividade administrativa impugnada. Posicións das partes.
A parte recorrente presenta unha demanda ante a Sala, que é aquendada a esta Sección, sendo designado Maxistrado Relator Luís Villares Naveira.
A demandante impugna as seguintes resolucións: 16/7/2010, da Secretaría Xeral de Ordenación do territorio e urbanismo e a de 5/8/2010, ditada pola Consellaría de Sanidade, ditadas con ocasión do expediente expropiatorio para a execución do Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo, respecto das parcelas nº NUM000, NUM001 e NUM002 .
No escrito de demanda refire adicionalmente a impugnación do Decreto do Presidente da Xunta de Galicia de 12/2/2009 e da resolución da Consellaría de Sanidade de data 15/10/2009.
Os argumentos en que se fundamenta o escrito da parte demandante son os seguintes:
-
Infracción da CE e do EAG na aplicación das normas de expropiación forzosa, por falta de competencia autonómica; contradición da lexislación autonómica coa estatal na materia; ademais, non se explica por que se elixiu un sistema de actuación e non outro, co que se vulnera a LOUGa. A xunta carece de facultades para declarar a urxente ocupación nin a utilidade pública dun proxecto. Non cabía realizar a taxación conxunta pola diferente natureza das parcelas.
-
Nulidade da peza de declaración da necesidade de ocupación, por carecer de xustificación da súa necesidade; non se relacionan concretamente os bens nin os propietarios nin se notifican persoalmente aos interesados, entre eles o demandante;
-
Falta de motivación da declaración de urxente ocupación, nin da súa notificación, nin dos bens afectados;
-
Ausencia de levantamento da acta previa á acta de ocupación da parcela, nave ou industria; en consecuencia, Nulidade da peza de ocupación efectiva das parcelas expropiadas ao demandante
-
Ausencia de aboamento dos prexuízos causados pola urxente ocupación, que son diferentes do prezo da expropiación; Nulidade da peza de establecemento e pago de indemnización por perdas por urxente ou rápida ocupación, por non aboar os prexuízos pola urxente ocupación, que implica que só pode desaloxar a industria logo do pago; Infracción dos dereitos a ser instalado nunha ubicación similar e os prexuízos do traslado, consonte co art. 86 LEF .
A demandada oponse ás pretensións actoras polos seguintes motivos:
-
Existe causa de inadmisibilidade en relación ao recurso contra o Decreto 27/2009, por se ter presentado fóra do prazo de dous meses para recorrer de xeito directo, sen que caiba o indirecto por se tratar dun acto administrativo e non dunha disposición xeral;
-
A declaración de urxencia deriva do expediente de taxación conxunta dos bens, tal como prevé a lei;
-
A motivación da declaración de urxencia aparece reflectida no propio decreto en atención á situación
da área sanitaria de Vigo, que entronca igualmente coa declaración de utilidade pública;
-
En canto á cuestión competencial, os trámites expropiatorios son conformes coa lexislación autonómica ao abeiro do art. 144 LOUGa. A normativa autonómica na materia foi reputada constitucional polo TC;
-
A relación de bens e identificación de titulares foi realizada mediante sometemento a información pública, aparecida no DOG correspondente; igualmente foi notificado persoalmente o demandante en data 16/7/2010; doutra banda, a omisión da notificación persoal de actos anteriores ao de necesidade de ocupación non é antixurídica unha vez que foron publicados;
-
En canto á falta de notificación da acta previa á ocupación, non existe tal trámite no procedemento de taxación conxunta, senón ocupación simultánea ao pagamento.
Tramitación procesual. Proba practicada e contía do procedemento.
Admitida a trámite a demanda e deducida polos trámites do procedemento ordinario, ten lugar a práctica sen vista da documental que obra en autos.
A contía do procedemento fixouse en indeterminada.
Feitos probados.
Resultou probado neste procedemento que:
- O Decreto 27/2009 foi publicado en data 16/2/2009 sen que se procedese á súa notificación individual;
- O expediente administrativo tramitado pola vía da taxación conxunta foi iniciado o 15/10/2009 (DOG nº 235, de 1 de decembro) e concluído o 16/7/2010, resolución notificada o 22/7/2010. Tamén foi notificado persoalmente o inicio do expediente con acuse de recibo o 17/12/2009, con relación individualizada de bens e dereitos afectados, con proposta de valoración.
- Constan como partidas indemnizatorias en relación ás parcelas litixiosas gastos de traslado e aboamento de cantidades por construcións existentes.
FUNDAMENTOS DE DEREITO
Sobre a inadmisibilidade do recurso contra o Decreto 27/2009. A primeira das cuestións a resolver é a causa de inadmisibilidade proposta pola demandada, arredor do Decreto 27/2009, do Consello da Xunta de Galicia, pola que se declara a urxente ocupación dos bens e dereitos que se relacionan " no expediente administrativo instruído, para os efectos de expropiación, para a execución das obras previstas no proxecto sectorial de incidencia supramunicipal para o novo Hospital de Vigo ."
Como cuestión procesual previa, sinalemos que malia que o demandante non se pronunciou sobre este particular, consta en autos que recibiu traslado mediante Decreto de 26/11/2013, para os efectos do art. 60.2 LXCA, o que lle permitiu coñecer a existencia de causa de inadmisibilidade e lle garantiu a contradición e defensa dos seus intereses.
Pois ben, entrando no fondo da cuestión, debemos indicar en primeiro lugar que a natureza do Decreto que acorda a declaración de urxente ocupación non é unha disposición xeral, senón un acto administrativo, tal como lembra a STS de 11/5/2015, recollendo abundante xurisprudencia ao respecto, polo que debe descartarse a vía impugnatoria propia das disposicións xerais.
Dito isto, queda por determinar se a súa publicación abondaba para entender correctamente notificado o acto, ou pola contra era precisa a súa notificación particular, cuxa omisión determinaría o inicio demorado da eficacia do acto ata o coñecemento polo interesado, o que se traduciría na súa impugnabilidade fóra do prazo de dous meses previsto no art. 46.1. LXCA .
A cuestión foi xa abordada na STS de 1/2/2008, que á súa vez recolle a xurisprudencia na Sala na materia, nos seguintes termos:
"Terceiro.- Antes de entrar no estudo dos motivos de recurso, resulta necesario realizar as seguintes consideracións previas. Esta Sala e Sección, por sentenza do 24 de Abril de 2.003 (Rec.7693/2000 ) casou e anulou Auto ditado o 18 de Outubro de 2.000 pola Sección Segunda da Sala do contencioso-administrativo do Tribunal Superior de Xustiza da Comunidade Valenciana, que acordara inadmitir o recurso contencioso administrativo interposto contra o Acordo obxecto de impugnación do Consello de Goberno da Generalitat Valenciana do 23 de Setembro de 1.997. Na nosa Sentenza ordénase a admisión do recurso interposto e a súa tramitación abordándose nela as cuestións relativas á natureza do acto recorrido e o relativo á súa notificación, sinalándose en canto a esta que era necesaria a notificación aos propietarios afectados pola expropiación que non se realizou, como era procedente, razón esta que é a que leva a realizar un cómputo de prazos, distinta á que facía o Tribunal "a quo", coa consecuencia derivada de ordenar a admisión do recurso contencioso administrativo interposto.
Dicimos na devandita Sentenza:
"A cuestión para dilucidar é a de se o acordo de declaración de urxente ocupación do 23 de setembro de
1.997 do Consello de Goberno da Generalitat Valenciana entra na categoría de disposicións xerais e por tanto non necesita ser notificado sendo bastante a súa publicación no xornal oficial de conformidade co disposto no artigo 52.1 da lei 30/92 ou, pola contra, é un acto administrativo e por tanto élle de aplicación ao artigo 58 da Lei 30/92 coas excepcións a que se refire ao artigo 59.5 da mesma, entre o que se atopa o ser un acto que teña por destinatarios a unha pluralidade indeterminada de persoas.
Que non estamos ante unha disposición de carácter xeral parece evidente dado que a característica indispensable para que esteamos ante unha disposición do tal natureza é que esta forme parte do ordenamento en tanto que non acontece así co acto administrativo que se esgota co seu cumprimento o que, por outra banda, non sucede na disposición xeral. A disposición xeral é un acto ordinamental que crea dereito en tanto que o acto limítase a aplicalo. No caso das declaracións de urxente ocupación non estamos ante o desenvolvemento dunha potestade regulamentaria senón ante a declaración e aprobación dunha resolución administrativa dirixida a unha pluralidade de persoas pero que nin crea dereito nin se integra no ordenamento xurídico como parte do mesmo.
Resolta así a cuestión, o acordo que nos ocupa debeu ser notificado salvo que concorresen algún dos supostos dos artigos 59.5 da Lei 30/92 . É evidente que non estamos ante o suposto previsto no apartado b do citado artigo 59.5 nin tampouco naquel a que se refire o segundo inciso do apartado a, que é aplicable só nos supostos de procedementos incoados para unha pluralidade de persoas e sexa de aplicación o artigo 33 da propia Lei 30/92 .
A cuestión limítase en consecuencia a decidir se estamos ante un acto...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba