STSJ Galicia 397/2016, 18 de Julio de 2016

PonenteMARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO
ECLIES:TSJGAL:2016:5907
Número de Recurso15378/2015
ProcedimientoPROCEDIMIENTO ORDINARIO
Número de Resolución397/2016
Fecha de Resolución18 de Julio de 2016
EmisorSala de lo Contencioso

T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4

A CORUÑA

SENTENCIA: 00397/2016

- N11600

PLAZA GALICIA S/N

N.I.G: 15030 33 3 2015 0000755

Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015378 /2015 /

Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA

De D./ña. ABANCA CORPORACION BANCARIA SA

ABOGADO MIGUEL VIU PEREIRA

PROCURADOR D./Dª. MARIA TRILLO DEL VALLE

Contra D./Dª. CONSELLERIA DE FACENDA, TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA

ABOGADO LETRADO COMUNIDAD, ABOGADO DEL ESTADO

PROCURADOR D./Dª.,

PONENTE: D. MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

EN NOMBRE DEL REY

La Sección 004 de la Sala de lo Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia ha pronunciado la

SENTENCIA

Ilmos./as. Sres./as. D./Dª

FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA

MARIA DOLORES RIVERA FRADE

MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

A Coruña, dieciocho de julio de dos mil dieciséis.

En el recurso contencioso-administrativo que, con el número 15378/2015, pende de resolución ante esta Sala, interpuesto por ABANCA CORPORACION BANCARIA S.A., representada por la procuradora MARIA TRILLO DEL VALLE dirigido por el letrado MIGUEL VIU PEREIRA, contra RESOLUCION DEL TEAR GALICIA DE FECHA 27/02/15 SOBRE IMPUESTO TRANSMISIONES PATRIMONIALES Y ACTOS JURIDICOS DOCUMENTADOS. Es parte la Administración demandada el TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA, representado por el ABOGADO DEL ESTADO y la codemandada CONSELLERIA DE FACENDA representada por el LETRADO COMUNIDAD (SERVICIO PROVINCIAL).

Es ponente el Ilma. Sra. Dña. MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

ANTECEDENTES DE HECHO
PRIMERO

Admitido a trámite el presente recurso contencioso-administrativo, se practicaron las diligencias oportunas y, recibido el expediente, se dio traslado del mismo a la parte recurrente para deducir la oportuna demanda, lo que se hizo a medio de escrito en el que, en síntesis, tras exponer los hechos y fundamentos de Derecho que se estimaron pertinentes, se acabó suplicando que se dictase sentencia declarando no ajustada a Derecho la resolución impugnada en este procedimiento.

SEGUNDO

Conferido traslado a la parte demandada, se solicitó la desestimación del recurso, de conformidad con los hechos y fundamentos de Derecho consignados en la contestación de la demanda.

TERCERO

No habiéndose recibido el asunto a prueba y declarado concluso el debate escrito, quedaron las actuaciones sobre la mesa para resolver.

CUARTO

En la sustanciación del recurso se han observado las prescripciones legales, siendo la cuantía del mismo de 2.648,33 euros.

FUNDAMENTOS JURIDICOS
PRIMERO

Es objeto del presente recurso jurisdiccional el acuerdo dictado con fecha 27 de febrero de 2015 por el Tribunal Económico-Administrativo Regional de Galicia en la reclamación NUM000, sobre liquidación en concepto de Impuesto sobre Transmisiones Patrimoniales y Actos Jurídicos Documentados.

La liquidación de referencia deriva de la escritura otorgada con fecha 13 de mayo de 2011 por la demandante y personas ajenas a la presente Litis, es cuya virtud entre otras estipulaciones se acuerda la subrogación de éstas en el préstamo hipotecario ya constituido, garantizándose el crédito, añadidamente, mediante afianzamiento solidario. La actora liquidó la escritura como exenta, acogiéndose al artículo 15.1 del Texto Refundido del Impuesto sobre Transmisiones Patrimoniales y Actos Jurídicos documentados, aprobado por Real Decreto Legislativo 1/1993, de 24 de septiembre, conforme al cual "La constitución de las fianzas y de los derechos de hipoteca, prenda y anticresis, en garantía de un préstamo, tributarán exclusivamente por el concepto de préstamo". No obstante lo cual, la oficina gestora, primero y, más tarde, el TEAR, entendieron que a tal efecto era precisa la nota de constitución simultánea de ambas garantías, lo que no acontecía en el presente caso.

SEGUNDO

Con carácter previo, interesa la representación procesal de la Administración autonómica la inadmisibilidad del recurso, por incumplimiento de las formalidades del artículo 45.2, d) de la Ley Jurisdiccional, planteamiento que no puede prosperar, pues obra en autos certificación suscrita por el Presidente y secretario de entidad demandante del acuerdo adoptado por el Consejo de Administración dirigido a la interposición del presente recurso.

Entrando ya en el fondo del asunto, como acertadamente destaca la recurrente en su escrito de conclusiones, la cuestión litigiosa ha sido ya resuelta en nuestras sentencias de 21/1/2015 (recurso 15056/14 ); 22/12/2014 (recurso 15179/2014 ); 5/6/13 (recurso 15428/12 ). En esta última dijimos y ahora reproducimos: art. 15.1 RDL 1/1993 ) e liquidáronlle pola cláusula de afianzamento.

SEGUNDO

O recorrente sostén que a fianza constituíuse en garantía do préstamo hipotecario, polo que estarmos no suposto do artigo 15.1 RDL 1/1993, en tanto que a administración alega que estarmos ante cláusulas independentes xa que non existiu simultaneidade entre a constitución do préstamo hipotecario e a fianza. O recorrente entende que o artigo 25 RD 828/1995 incorre nun exceso e debe atenderse a súa finalidade.

A cuestión sobre a hipotética ilegalidade do citado art.º 25, no seu momento, foi abordada polo noso Tribunal Supremo na STS de 3-11-1997, no sentido de rexeitar tal hipótese, destacando que «... o precepto (...) recolle a posición tradicional do Tribunal Supremo sobre esta cuestión, que, nun principio, se inclinou decididamente, salvo contadas excepcións, polo criterio da simultaneidade e, posteriormente, matizou que a devandita simultaneidade non debía entenderse como unidade de acto ou formalización no mesmo documento, senón no sentido de que do documento contractual inicial de constitución do préstamo tiña que derivarse tanto este mesmo coma a garantía, ou que esta estivese xa anunciada na conformación daquel (...) non pode pensarse que tal artigo incorrese nunha extralimitación regulamentaria, xa que tan só se contrae a interpretar, aclarar ou completar o disposto no artigo 15.1 do Texto Refundido de 1993 (sendo así, ademais, que, de tal modo, non fixo máis que temperarse ao criterio mantido pola xurisprudencia). Cegar a vía regulamentaria a aspectos meramente aclaratorios ou matizadores literariamente do Texto Refundido sería desvirtuar a potestade regulamentaria e deixala reducida a unha simple posibilidade de reproducir o texto legal habilitante».

Resolta esta cuestión a pretensión cínguese a dúas cuestións: a) garantía xa prevista no préstamo hipotecario orixinario e b) novación do crédito e, en consecuencia, outorgamento simultáneo da garantía.

Verbo da primeria cuestión; non se proba pola parte recorrente que a constitución da fianza, para o caso de subrogación no préstamo, estivera xa prevista na escritura inicial de préstamo con garantía hipotecaria; non se xunta a escritura orixinaria e na de 15.05.2009 nada se indica, polo que partirmos de que esta previsión non figuraba e estarmos, en consecuencia, ante unha fianza que nace ex novo na escritura de 15.05.2009.

Verbo da segunda cuestión: se a escritura de subrogación, con novación da persoa do debedor e modificación dos xuros e a constitución da fianza é un suposto do art. 15.1 RDL 1/1993, é dicir, estarmos propiamente ante un novo préstamo hipotecario con constitución simultánea doutras ganatías:

A sentenza 136/2013 do TSX Estremadura fai un resumo do criterio da xurisprudenza e indica: es posición mayoritaria en los Tribunales Superiores de Justicia la que considera que la fianza solidaria se presta en garantía del préstamo hipotecario, sin que pueda considerarse autónoma o independiente del mismo. La devolución del préstamo hipotecario en los términos pactados en la escritura de compraventa donde interviene la parte compradora que se convierte en el nuevo deudor de la entidad financiera se ha asegurado con dos garantías distintas -la hipoteca y la fianza-, reforzando doblemente la confianza del acreedor pero con una vinculación clara y directa al préstamo que se formaliza en esta segunda escritura pública. Así pues, vinculada la fianza al préstamo hipotecario realizado por la entidad financiera no tributa por un concepto distinto al del propio préstamo. Así, la sentencia del Tribunal Superior de Justicia de Murcia de fecha 26-10-2012 (EDJ 2012/238167) señala lo siguiente: "La Sala se pronunciado sobre la cuestión jurídica debatida en un caso similar al presente seguido entre las mismas partes, en sentencia 539/2011, de 30 de mayo (recurso 360/08 ), cuyos criterios por razones evidentes de coherencia y unidad de criterio deben ser mantenidos en la presente. Consideraba la Sala en dicha sentencia que había de...

Para continuar leyendo

Solicita tu prueba

VLEX utiliza cookies de inicio de sesión para aportarte una mejor experiencia de navegación. Si haces click en 'Aceptar' o continúas navegando por esta web consideramos que aceptas nuestra política de cookies. ACEPTAR