STSJ Galicia 232/2018, 2 de Julio de 2018
Ponente | FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA |
ECLI | ES:TSJGAL:2018:4073 |
Número de Recurso | 15370/2017 |
Procedimiento | Procedimiento ordinario |
Número de Resolución | 232/2018 |
Fecha de Resolución | 2 de Julio de 2018 |
Emisor | Sala de lo Contencioso |
T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4
A CORUÑA
SENTENCIA: 00232/2018
- Equipo/usuario: IL
Modelo: N11600
PLAZA GALICIA S/N
N.I.G: 15030 33 3 2017 0000935
Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015370 /2017 /
Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA
De D./ña. Anibal
ABOGADO ALICIA MARIA LORENZO UCHA
PROCURADOR D./Dª. JUAN JOSE BELMONTE POSE
Contra D./Dª. TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA
ABOGADO ABOGADO DEL ESTADO
PROCURADOR D./Dª.
RELATOR: D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
NO NOME DE EL-REI
A Sección 004 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou a
SENTENZA
Ilmos./as. Sres./as. D./Dª
JOSE MARIA GOMEZ E DIAZ CASTROVERDE-PTE
FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
MARIA DEL CARMEN NÚÑEZ FIAÑO
A CORUÑA, dous de julio dous mil dezaoito.
No recurso contencioso-administrativo que, co número 15370/2017, presentado por Dº Anibal, representado polo procurador Sr. Belmonte Pose, dirixido polo letrado Dª. Lorenzo Ucha, contra o acordo de 17.04.2017 do TEAR. É parte a Administración demandada o TEAR/AEAT, representado polo letrado do Estado
É relator o Ilmo. Sr. D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA.
ANTECEDENTES DE FEITO
Admitiuse a trámite o recurso, e practicáronse as dilixencias oportunas, presentado o recorrente a súa demanda, na que solicitou que se acollera integramente o recurso.
Conferido traslado á parte demandada, solicitouse a desestimación do recurso, de conformidade cos feitos e fundamentos de dereito consignados na contestación da demanda.
Recibíndose o asunto a proba e declarado concluso o debate escrito, quedaron as actuacións sobre a mesa para resolver.
Na sustanciación do recurso observáronse as prescricións legais, sendo a súa contía 2.419,80 EUROS.
FUNDAMENTOS XURIDICOS
O acto que se recorre é o acordo de 17.04.2017 do TEAR que acolle, parcialmente, a reclamación económico administrativa contra a liquidación do IRPF ano 2010- 2011: a) caducidade e prescrición do IRPF ano 2010 e b) confirma a liquidación do ano 2011: axudas de custo de manutención.
O recorrente forma parte da cooperativa SERAGRO, coma veterinario do servicio de reproducción e sostén que precisa desprazarse, case a diario, ás granxas e, coma consecuencia, realizalas comidas fora do centro de traballo, retribuíndolle a empresa con 26,50 euros en concepto de axuda de custo de manutención.
Achegou, en proba desto, certificación de SERAGRO, diarios de traballo, importe percibido coma axuda de custo, listado de visitas a gandeiros, albarans de servizos e medicación recetada, informe de auditoría de Calidade....
Cuestión análoga á presente resolveuse por esta Sala e Sección en anteriores sentenzas, entre outras, na do 7 de febreiro de 2018, ditada no recurso 15393/17 .
Indicabamos alí o seguinte: sentenza 595/2017, do 20 de decembro, ditada en recurso 15372/2017 promovido por un socio cooperativista de SERAGRO, cuxos fundamentos, que agora reproducimos, impoñen a desestimación do presente recurso tendo en conta que o actor ostenta a condición de responsable de administración e xestión da entidade e a documentación achegada é a mesma en ambos os procedementos. Dixemos naquela sentenza: "Ou acto que se percorre é ou acordo de 17.04.2017 do TEAR que acole, parcialmente, a reclamación económico administrativa contra a liquidación IRPF anos 2010/11 ( anula a liquidación do ano 2010 ): axudas de custo de manutención.
O recorrente, que é socio-traballador dá Cooperativa SERAGRO, desenvolve a súa labor coma veterinario e abacele as granxas de vacún e percibe 26,67 euros/día para manutención ( utiliza vehículos dá cooperativa polo que non existen axudas de custo por desprazamentos ); sostén que están acreditados vos desprazamentos e que, en todo caso, debía sela cooprativa SERAGRO quen achegara a documentación acreditativa.
Verbo do discutido ( e descutible ) tema de quen ten a carga de acreditalas axudas de custo ( a Lei fala do PAGADOR) esta sala ten establecido un criterio xeral que se resume na sentenza ditada non PO 404/2017 :
Na nosa sentenza de 15/6/16, entre outras (recurso 15798/15 ) lembrámola en canto a que:
" Esta Sala, recentemente, veu abordando a cuestión que nos ocupa sen que, debe adiantarse xa, poida establecerse unha doutrina xeral para todos os casos.
Na sentenza de 28/1/16 (recurso 15421/15 ) dixemos o seguinte:
"Vira a controversia ao redor da consideración, ou non, como rendementos do traballo das cantidades percibidas polo demandante da empresa para a que traballa (...) en concepto de locomoción, manutención e estancia en establecementos de hostalería, que a Administración entendeu incluídos entre as dietas e asignacións de viaxe, en canto o contribuínte non acreditara a realidade dos desprazamentos e as facturas achegadas non estaban ao seu nome, senón da empresa, así como non se acreditaron os concretos motivos do desprazamento. Entende, polo contario, o recorrente, que é suficiente a efectos da non conceptuación como rendementos a presentación
da certificación da empresa na que constata as datas, destino, quilómetros percorridos, importe e gastos de mantemento e estancia, en unión de facturas e tickets coincidentes cos mesmos.
Dispón o artigo 17.1, d) da Lei 35/2006, do 28 de novembro, do Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas, a suxeición das dietas e asignacións para gastos de viaxe, excepto os de locomoción e os normais de manutención e estancia en establecementos de hostalería cos límites que regulamentariamente se establezan .
Para ese efecto, o artigo 9 do Real Decreto 439/2007, do 30 de marzo, polo que se aproba o Regulamento do Imposto dispón que 1. A efectos do previsto no artigo 17.1.d) da Lei do Imposto, quedarán exceptuadas de gravame as asignacións para gastos de locomoción e gastos normais de manutención e estancia en establecementos de hostalería que cumpran os requisitos e límites sinalados neste artigo.
-
Asignacións para gastos de locomoción. Exceptúanse de gravame as cantidades destinadas pola empresa para compensar os gastos de locomoción do empregado ou traballador que se desprace fose da fábrica, taller, oficina, ou centro de traballo, para realizar o seu traballo en lugar distinto, nas seguintes condicións e importes:
-
Cando o empregado ou traballador utilice medios de transporte público, o importe do gasto que se xustifique mediante factura ou documento equivalente.
-
Noutro caso, a cantidade que resulte de computar 0,19 euros por quilómetro percorrido, sempre que se xustifique a realidade do desprazamento, máis os gastos de peaxe e aparcadoiro que se xustifiquen.
-
-
Asignacións para gastos de manutención e estancia. Exceptúanse de gravame as cantidades destinadas pola empresa para compensar os gastos normais de manutención e estancia en restaurantes, hoteis e demais establecementos de hostalería, devengadas por gastos en municipio distinto do lugar do traballo habitual do perceptor e do que constitúa a súa residencia.
Salvo nos casos previstos na letra b) seguinte, cando se trate de desprazamento e permanencia por un período continuado superior a nove meses, non se exceptuarán de gravame ditas asignacións. A estes efectos, non se descontará o tempo de vacacións, enfermidade ou outras circunstancias que non impliquen alteración do destino.
-
Considerarase como asignacións para gastos normais de manutención e estancia en hoteis, restaurantes e demais establecementos de hostalería, exclusivamente as seguintes:
-
Cando se pernoitou en municipio distinto do lugar de traballo habitual e do que constitúa a residencia do perceptor, as seguintes:
Por gastos de estancia, os importes que se xustifiquen. No caso de condutores de vehículos dedicados ao transporte de mercadorías por estrada, non precisarán xustificación en canto ao seu importe os gastos de estancia que non excedan de 15 euros diarios, se se producen por desprazamento dentro do territorio español, ou de 25 euros diarios, se corresponden a desprazamentos a territorio estranxeiro.
Por gastos de manutención, 53,34 euros diarios, se corresponden a desprazamento dentro do territorio español, ou 91,35 euros diarios, se corresponden a desprazamentos a territorio estranxeiro.
-
Cando non se pernoitou en municipio distinto do lugar de traballo habitual e do que constitúa a residencia do perceptor, as asignacións para gastos de manutención que non excedan de 26,67 ó 48,08 euros diarios, segundo trátese de desprazamento dentro do territorio español ou ao estranxeiro, respectivamente.
No caso do persoal de voo das compañías aéreas, consideraranse como asignacións para gastos normais de manutención as contías que non excedan de 36,06 euros diarios, se corresponden a desprazamento dentro do territorio español, ou 66,11 euros diarios se corresponden a desprazamento a territorio estranxeiro. Se nun mesmo día producísense ambas as circunstancias, a contía aplicable será a que corresponda segundo o maior número de voos realizados.
Para os efectos indicados nos parágrafos anteriores, o pagador deberá acreditar o día e lugar do desprazamento, así como a súa razón ou motivo .
Lembremos agora que o TEAR resolveu a cuestión desde a perspectiva...
-
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba-
ATS, 28 de Febrero de 2020
...julio de 2018 por la Sección Cuarta de la Sala de lo Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, en el recurso 15370/2017, relativo a liquidación del ejercicio 2011 del Impuesto sobre la Renta de las Personas Físicas Tras justificar la concurrencia de los requis......
-
STS 1315/2020, 15 de Octubre de 2020
...(Sección Cuarta) del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, de fecha 2 de julio de 2018, que desestima el recurso núm. 15370/2017 interpuesto contra la resolución del Tribunal Económico-Administrativo Regional de Galicia de 17 de abril de 2017, desestimatoria de la reclamación núm. NUM00......