STSJ Galicia 594/2016, 30 de Noviembre de 2016

PonenteMARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO
ECLIES:TSJGAL:2016:8656
Número de Recurso15748/2015
ProcedimientoPROCEDIMIENTO ORDINARIO
Número de Resolución594/2016
Fecha de Resolución30 de Noviembre de 2016
EmisorSala de lo Contencioso

T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4

A CORUÑA

SENTENCIA: 00594/2016

- Equipo/usuario: IL

Modelo: N11600

PLAZA GALICIA S/N

N.I.G: 15030 33 3 2015 0001524

Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015748 /2015 /

Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA

De D./ña. CONSELLERIA DE FACENDA

ABOGADO LETRADO COMUNIDAD

PROCURADOR D./Dª.

Contra D./Dª. TRIBUNAL ECONOMICO ADMINISTRATIVO CENTRAL, SA DE GESTION DE SERVICIOS Y CONSERVACION

ABOGADO ABOGADO DEL ESTADO, JOSE ANTONIO FERNANDEZ PEREZ

PROCURADOR D./Dª., ANA MARIA GONZALEZ-MORO MENDEZ

PONENTE: D. MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

La Sección 004 de la Sala de lo Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia ha pronunciado la siguiente

SENTENCIA

Ilmos./as. Sres./as. D./Dª

JOSE MARIA GOMEZ Y DIAZ CASTROVERDE, Presidente

JUAN SELLES FERREIRO

FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA

MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

A Coruña, treinta de noviembre de dos mil dieciséis.

En el recurso contencioso-administrativo número 15748 /2015, interpuesto por CONSELLERIA DE FACENDA, representada por el letrado COMUNIDAD, contra RESOLUCION DEL TEAR-GALICIA DE FECHA 17/09/15 SOBRE ITP-AJD+SANCION (EXPEDIENTE 32/336/2009 Y ACUMULADAS). Es parte la Administración demandada el TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA, representado por el ABOGADO DEL ESTADO y la codemandada SA DE GESTION DE SERVICIOS CONSERVACION representada por la procuradora ANA MARIA GONZALEZ-MORO MENDEZ dirigida por el letrado JOSE ANTONIO FERNANDEZ PEREZ.

Es ponente el Ilma. Sra. Dña. MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO, quien expresa el parecer del Tribunal.

ANTECEDENTES DE HECHO
PRIMERO

Admitido a trámite el presente recurso contencioso-administrativo, se practicaron las diligencias oportunas y, recibido el expediente, se dio traslado del mismo a la parte recurrente para deducir la oportuna demanda, lo que se hizo a medio de escrito en el que, en síntesis, tras exponer los hechos y fundamentos de Derecho que se estimaron pertinentes, se acabó suplicando que se dictase sentencia declarando no ajustada a Derecho la resolución impugnada en este procedimiento.

SEGUNDO

Conferido traslado a la parte demandada, se solicitó la desestimación del recurso, de conformidad con los hechos y fundamentos de Derecho consignados en la contestación de la demanda.

TERCERO

No habiéndose recibido el asunto a prueba y declarado concluso el debate escrito, quedaron las actuaciones sobre la mesa para resolver.

CUARTO

En la sustanciación del recurso se han observado las prescripciones legales, siendo la cuantía del mismo de 506.779,26 euros.

FUNDAMENTOS JURIDICOS
PRIMERO

Es objeto del presente recurso jurisdiccional el acuerdo dictado con fecha 17 de septiembre de 2015 por el Tribunal Económico-Administrativo Central que confirma en alzada otro del TEAR de Galicia que estimó las reclamaciones números 32/336/2009 y acumulada 32/337/2009, acumuladas sobre liquidación por el concepto de impuesto sobre transmisiones patrimoniales y actos jurídicos documentados y sanción dimanante de esta.

El TEAR estima la reclamación en el entendimiento de que la liquidación de ITP derivada del contrato de prestación del servicio público de limpieza viaria y recogida de residuos sólidos del Concello de Barbadás, al entender que no es un supuesto asimilable a una concesión administrativa - artículo 7.1.B RDL 01/1993-. El TEAC confirma tal argumentación.

El letrado de la Xunta alega que estamos ante un supuesto del artículo 13.2 RDL 01/1993 : " Se equipararán a las concesiones administrativas, a los efectos del impuesto, los actos y negocios administrativos, cualquiera que sea su modalidad o denominación, por los que, como consecuencia del otorgamiento de facultades de gestión de servicios públicos o de la atribución del uso privativo o del aprovechamiento especial de bienes de dominio o uso público, se origine un desplazamiento patrimonial en favor de particulares", toda vez que lo relevante -a efectos tributarios- es que, como consecuencia del contrato, la empresa preste un servicio público que tenga como destinatario final al ciudadano y no el sistema de retribución, sin que sea exigible que concurran los requisitos que la legislación impone a las concesiones.

Tanto la Abogada del Estado como la entidad codemandada personada en autos discrepan de esta tesis, añadiendo esta última en su escrito de contestación a la demanda que además se ha fijado incorrectamente la base imponible del impuesto.

SEGUNDO

Todas las cuestiones planteadas ya han sido resueltas por este Tribunal en la sentencia de 19 de noviembre de 2014 (recurso 15132/2014 ) en atención a los fundamentos de derecho que ahora reproducimos:

" Partirmos de que non é imprescindible que o contrato licitado por unha Administración pública se formalice mediante concesión administrativa, senón que é suficiente con que se outorguen facultades de xestión de servizos públicos que orixinen un desprazamento patrimonial a favor da empresa contratista -a adxudicataria do concurso público-, para que se perciba o gravame do Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados na súa modalidade de transmisións patrimoniais onerosas.

A cuestión é, polo tanto, se estamos ante un contrato de outorgamento de facultades de xestión de servizos públicos que orixina un desprazamento patrimonial a favor de particulares, que son os elementos obxectivos a ter en conta para os efectos da clasificación do contrato e, con iso, determinación do feito impoñible, a cuxo fin hai que partir de que os servizos públicos de competencia local poderán xestionarse, ben mediante a xestión directa, en calquera das formas legalmente previstas, ben mediante a xestión indirecta, mediante as distintas formas previstas para o contrato de xestión de servizos públicos na Lei de Contratos do Sector Público (art 85.2 RTLBRL).

Aquí estamos ante unha xestión indirecta do servizo público de conservación e mantemento do xardíns e zonas verdes, que é un servizo público que obrigatoriamente debe presta-lo Concello (art. 25.2.d e 26.1.b) LBRL).

O que se discute é se esta forma de xestión -(...)- supón o outorgamento de facultade de xestión do servizo público e da lugar a un desprazamento patrimonial.

O TEAR, con cita da resolución do TEAC de 28.06.2011, sostén que no contrato de setembro de 2011 é o Concello quen mantén a xestión do negocio, limitándose a empresa á prestación material do servizo.

Aínda que esto sexa -no substancial- correcto, non supón que non esteamos no suposto do artigo 13.2 RDL 01/1993.

O servizo de mantemento de xardíns non é dos que autoriza a xirar unha taxa (art. 20.4 e 21 LFL) -coma acontece co servizo do lixo-, do que se deriva que o feito de percibi-lo importe da prestación polo servizo directamente do Concello e non dos usuarios non é determinante nin relevante.

Tampouco o é que sexa -en realidade- o Concello quen presta o servizo ós particulares, xa que falarmos dun servizo obrigatorio (art. 26.1.b), polo que, ó final, será sempre o Concello o responsable da existenza e subsistenza do servicio, independentemente da forma de xestión.

Que a empresa CESPA SL actúe por conta do Concello é propio de toda forma de xestión indirecta, e non figura no expediente -en particular no prego de cláusulas administrativas particulares- disposición ninguna distinta das propias de calquera concesión administrativa, en especial, alguna que convertira á empresa nunha simple asalaridada que funcionara baixo a orde e supervisión directa do Concello, en calquera tipo de traballo.

De feito, do prego de cláusulas administrativas e do contrato só é posible deducir que, mais aló das labores propias de control e coordinación cos inspectores municipais, é a empresa quen dirixe ó servizo, co que se cumpre unha das esixencias do art. 13.2.

O dito obriga a concluir que o contrato si é un dos previstos no artigo 7.1.B-13.2 RDL 01/1993.

Adiantamos que este Tribunal muda a conclusión que viña mantendo verbo do non cumprimento da esixencia do DESPRAZAMENTO PATRIMONIAL A PROL DE PARTICULARES e con base, fundamental, no obiter dita do auto do TS de 21.11.2013, onde o TS indica que o criterio...

Para continuar leyendo

Solicita tu prueba

VLEX utiliza cookies de inicio de sesión para aportarte una mejor experiencia de navegación. Si haces click en 'Aceptar' o continúas navegando por esta web consideramos que aceptas nuestra política de cookies. ACEPTAR