STSJ Galicia 270/2016, 1 de Mayo de 2016
| Ponente | FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA |
| ECLI | ES:TSJGAL:2016:3863 |
| Número de Recurso | 15192/2015 |
| Procedimiento | PROCEDIMIENTO ORDINARIO |
| Número de Resolución | 270/2016 |
| Fecha de Resolución | 1 de Mayo de 2016 |
| Emisor | Sala de lo Contencioso |
T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4
A CORUÑA
SENTENCIA: 00270/2016
- N11600
PLAZA GALICIA S/N
N.I.G: 15030 33 3 2015 0000452
Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015192 /2015 /
Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA
De D./ña. TIGALMA SL
ABOGADO MIGUEL FRANCISCO COSTAS DIAZ
PROCURADOR D./Dª. JUAN PEDRO PERREAU DE PINNINCK Y ZALBA
Contra D./Dª. TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA
ABOGADO ABOGADO DEL ESTADO
PROCURADOR D./Dª.
RELATOR: D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
NO NOME DE EL-REI
A Sección 004 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou a
SENTENZA
Ilmos./as. Sres./as. D./Dª
JOSE MARIA GOMEZ E DIAZ CASTROVERDE-PTE
JUAN SELLES FERREIRO
FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
MARIA DOLORES RIVERA FRADE
MARIA DEL CARMEN NÚÑEZ FIAÑO
A Coruña, un de maio de dous mil dezaseis.
No recurso contencioso-administrativo que, co número 15192/2015, pende de resolución ante esta Sala, presentado por TIGALMA SL, representado polo procurador Dº Perreau de Pinnick, dirixido polo letrado Dº.Costas Díaz, contra o acordo de 19.12.2014 do TEAR. É parte a Administración demandada o TEAR, representado polo letrado do Estado. É relator o Ilmo. Sr. D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA.
ANTECEDENTES DE FEITO
Admitiuse a trámite o recurso, e practicáronse as dilixencias oportunas, presentado o recorrente a súa demanda, na que solicitou que se acollera integramente o recurso.
Conferido traslado á parte demandada, solicitouse a desestimación do recurso, de conformidade cos feitos e fundamentos de dereito consignados na contestación da demanda.
Recibíndose o asunto a proba e declarado concluso o debate escrito, quedaron as actuacións sobre a mesa para resolver.
Na sustanciación do recurso observáronse as prescricións legais, sendo a súa contía
25.624,51 + 29.237,88 EUROS.
FUNDAMENTOS XURIDICOS
O acto que se recorre é o acordo de 19.12.2014 do TEAR que rexeita a reclamación económico administrativa contra a liquidación e sanción I.Sociedades anos 2005/2006 ó negarlle que sexan deducibles coma gastos os documentados nas facturas xiradas por JM PARDO SL (85.000 euros/ano 2005 e 10.367,99 euros ano/2006).
Fronte os feitos/indicios que reflicte a inspección e fronte ó propio expediente, o recorrente alega: a) INDEFENSIÓN: privóuselle do trámite de alegacións e do dereito de proba no exped. Administrativo,
-
VULNERACIÓN DO ART. 54 LEI 30/92, c ) Infraccion do art. 150 LXT ( infracción que desenvolve en 12 submotivos ), d) dupricidade de sancións e verbo do fondo do asunto: vulneración da PRESUNCIÓN DE I NO CENCIA ó estar acreditado que se fixeron os traballos.
O letrado do Estado rebate as súas alegacións.
Verbo da 1ª cuestión; o recorrente sostén que a Inspección, de feito, prescindiu do trámite de audiencia ( art. 157 Lei 58/2003 ), dado que o prazo para alegacións remataba o 16.11 e presentounas ese día ( polo servizo de correios ), en tanto que a liquidación ditárona e notificárona o 17.11.
A cuestión suscitada está íntimamente vencellada co prazo do artigo 150.1 LXT, se ben ten relevancia ( teórica ) en si mesma, xa que poderiamos falar ou non dun trámite esencial; o que acontece é que a xurisprudenza é remisa a atribuirlle consecuencias relevantes os defectos de procedemento; así as SSTS do 17 de maio de 2002, ( RC 6558/2009 e 5366/09, FJ4), sinalan que non concorre causa de nulidade por non dar trámite de audiencia aos interesados "na nosa sentenza do 11 de xullo de 2003 ( rec.cas.núm 7983/1999) dixemos que "ningunha das causas de nulidade contempladas no artigo 62 da Lei 30/ 1992 de Réxime Xurídico das Administracións Públicas e de Procedemento Administrativo Común (LRJAP -PAC) resulta aplicable á simple falta do trámite de audiencia".
No mesmo sentido, STS do 19 de novembro de 2012( RC1673/2011, FJ 4).
Agás dos procedementos sancionadores, a omisión do trámite de audiencia nos demais procedementos tributarios non determina per se a nulidade de pleno dereito nin sequera o seu anulabilidad salvo que se produciu indefensión material do interesado, STS do 13 de maio de 2013 (RC 6165/2011 FJ3), indefensión que en ningún caso queda acreditado en autos.
O mesmo podemos concluir no presente caso, dado que as alegacións e probas si foron obxecto de exame pola inspección - acordo de rectificación de erros - eserán obxecto de exame polo Tribunal, polo que rexeitamos que existira unha situación de indefensión material.
Verbo dos motivos B-C a sentenza ditada o 04.02.2016 no PO 1591/2015 resolveunos, e na mesma ( ponente Sr. Castroverde ) dixemos ( e por razóns de coherencia e seguridade xurídica mantemos para a actual sentenza ) :
1. Sostén a demandante que as actuacións inspectoras excederon o prazo de doce meses a que se refire o artigo 150.1 LGT na redacción aplicable. Dos antecedentes que constan no expediente resulta que as actuacións se iniciaron en data 29/6/10 e a liquidación notificouse en 17/11/11, sendo que han de considerarse 143 días que non se discuten- de dilacións imputables ao contribuínte. Admite a demandante que o prazo finalizaba o 18/11/11 e sostén que a Administración utilizou unha resolución de rectificación de erros, de data 4/4/12 e notificada o 27 do mesmo mes para estender o expediente máis aló do prazo legal. E iso con obxecto de contestar as alegacións ao acta, que a actora presentara o último día (16/11/11), e sen outorgar trámite de audiencia. En efecto, o contido da devandita rectificación referiuse a >. É dicir, non modificando no substancial a liquidación, senón un dos seus antecedentes en canto ás alegacións da recorrente.
Añadidamente, é de constatar que, a diferenza do que propón a recorrente, o precitado artigo 150.1 LGT non establece un prazo de caducidade, menos aínda de nulidade de actuacións, senón das consecuencias en canto a prescrición e intereses do exceso, aspecto sobre o que non se vertebra o contido da demanda.
Dado o sostido na indicada sentenza non podemos admitir que a RECTIFICACION DE ERROS utilizárase de xeito fraudulento, para amplialo prazo de remate do expediente, nin tampouco, en consecuencia que existira unha desviación de poder, ou infracción da legalidade ou dos actos propios. Coma se indica, a liquidación ditouse e notificouse en prazo ( dentro dos 12 meses ), sen que a rectificación de erros mude en nada o resolto.
Tampouco existe infracción do artigo 35G da Lei 30/92, xa que a posta de manifesto do expediente non é equiparable á obtención de orientación sobre os requisitos técnicos ou xurídicos e a esto engadimos que falarmos de principios inspiradores que deben anoarse coa producción dunha situación de indefensión material.
Verbo da motivación ( só é preciso substituíla mención do IVe polo imposto de sociedades )
2. Afrontando conxuntamente os motivos referidos ás resolucións de liquidación e o TEAR, e o propio contido do acta, no que á motivación refírese e incumprimento do artigo 54 da Lei 30/1992, debemos destacar que xa desde o transcrito apartado 3.10 do acta aparece determinada con claridade a razón pola que se nega a dedución do IVE soportado, o que concorda e reitérase no acordo de liquidación, sancionador e a propia resolución do TEAR que, no seu fundamento IV analizou o acervo probatorio da demandante e resolveu razonadamente sobre o particular, sen que a discrepancia ou falta de resposta a algún dos argumentos aducidos poida implicar falta de motivación, pois a cuestión esencial a resolver esixía motivar, non sobre a realización das obras, senón sobre que estas se realizaron de modo real e efectivo pola mercantil JM Pardo, S.L. nos termos facturados.
Unha vez dito que as irregularidades formais denunciadas non son causa de nulidade e que non concorre a prescrición da acción para liquidar, compre entrar a avaliala cuestión relativa á realidade ou non do facturado por JMPARDO SL.
É válido o dito na sentenza citada de 04.02.2015 verbo dos alicerces teóricos dos que partir ( mais non os facticos dado que falarmos de facturas e obras distintas ):
A partir do anterior, polo que á liquidación refírese é xustamente a análise de tal cuestión, o que obriga a partir dalgunhas consideracións de carácter xeral que, en casos de facturas falsas, xa reiteramos noutras ocasións.
Na nosa sentenza de 16/7/15 (recurso 15580/14 ), entre outras moitas, e en canto ao que agora interesa, sinalamos o seguinte:
Está a referirse a actora ás seguintes facturas:
(. . .)
Baixo este apartado da demanda a entidade actora fai unha análise crítico das presuncións utilizadas pola Inspección de tributos para chegar á conclusión de que as operacións que se reflicten nas citadas facturas foron simuladas.
O que a parte recorrente non pode poñer en dúbida é a posibilidade de acudir ás presuncións cando se trata de demostrar a simulación de determinadas operacións.
E é que, en efecto, a dificultade de demostrar a existencia dun negocio destas características tratou de atallarse admitindo a validez da proba de presuncións nos termos previstos no artigo 108.2 da LGT ?2. Para que as presuncións non establecidas polas normas sexan admisibles como medio de proba, é indispensable que entre o feito demostrado e aquel que se trate de deducir haxa unha ligazón precisa e directa segundo as regras do criterio humano?.
Á admisión deste medio de proba tamén se chega mediante a remisión que o artigo 106 da LGT (Normas sobre medios e valoración da proba), fai ás normas que sobre medios e valoración de proba contéñense no Código Civil e na Lei 1/2000, do 7 de xaneiro, de Enjuiciamiento Civil, salvo que a LGT estableza outra cousa. E entre estes medios de proba, previstos para os procedementos civís, están as presuncións.
No ámbito da Xurisdición civil existen moitos pronunciamientos sobre o valor das presuncións como proba da simulación de negociádevos...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba
-
STSJ Galicia 624/2016, 21 de Diciembre de 2016
...Añadido e Impuesto sobre Sociedades en las sentencias de 11/2/16 y 1/5/16 ( recursos 15191/15 ECLI:ES:TSJGAL:2016:105 y 15192/15 - ECLI:ES:TSJGAL:2016:3863-). Por imperativo de los principios de igualdad y unidad de doctrina, hemos de reiterar en este momento lo señalado en ambas sentencias......