STSJ Galicia 32/2011, 27 de Enero de 2011
| Jurisdicción | España |
| Fecha | 27 Enero 2011 |
| Número de resolución | 32/2011 |
T.S.J.GALICIA CON/AD SEC.4
A CORUÑA
SENTENCIA: 00032/2011
PONENTE: D. FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA
RECURSO NUMERO: PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0016070/2008
RECURRENTE: CONSTRUCCIONES METALICAS COMESCOR,S.L.
ADMINISTRACION DEMANDADA: TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA
NO NOME DO REI
A Sección 004 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou a seguinte
SENTENZA
Ilmos./as. Sres./as. D./Dª
JOSE MARIA GOMEZ Y DIAZ CASTROVERDE
FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA
MARIA DEL CARMEN NÚÑEZ FIAÑO
A CORUÑA, vinte e sete de xaneiro de 2011.
No recurso contencioso-administrativo que, co número 0016070/2008, está pendente de resolución ante esta Sala, e que foi
interposto por CONSTRUCCIONES METALICAS COMESCOR,S.L., representada pola procuradora dona MARIA TERESA PITA
URGOITI, e dirixido polo letrado don FELIX MENOR FERNANDEZ, contra ACUERDOS DE 26-02-08 QUE DESESTIMAN R. DE
ANULACION CONTRA OTRA DE DELEGACION ESPECIAL GALICIA DE LA A.E.A.T. SOBRE LIQUIDACIONES EN
CONCEPTO DE IMPUESTO SOBRE SOCIEDADES E IMPUESTO VALOR AÑADIDO. REC. 32/572 Y 573/05. É parte a
Administración demandada TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA, representado polo
ABOGADO DEL ESTADO.
É relator o Ilmo. Sr. D. FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA.
DE FEITO PRIMEIRO.- Tras se admitir a trámite o presente recurso contencioso-administrativo, practicáronse as dilixencias oportunas, e unha vez recibido o expediente, déuselle traslado del á parte recorrente para formular a oportuna demanda, o cal se fixo por medio dun escrito no que, tras expoñer os feitos e fundamentos de Dereito que se estimaron pertinentes, se acabou suplicando que se ditase unha sentenza pola que se declare non axustada a Dereito a resolución impugnada neste procedemento.
Conferíuselle traslado á parte demandada, quen solicitou o rexeitamento do recurso, de conformidade cos feitos e fundamentos de Dereito consignados na contestación da demanda.
Recibiuse o asunto a proba e declarouse concluso o debate escrito na contestación da demanda.
Na tramitación do recurso observáronse as prescripcións legais. A súa contía é 292.299,09 euros.
FUNDAMENTOS XURIDICOS
O acto que se recorre é o acordo de 26.02.2008 do TEAR que rexeita a reclamación económico administrativa contra a liquidación do I.Sociedades -e sanción tributaria- do exercicio 2002: non lle admiten como reais os gastos - por importe de 904.321,53 euros- das facturas das empresas CUPERS HISPÁNICA SL, NORDICA PEROXA SL, METALURGICA LUSO GALAICA SL, KEPPY BLANCO SL e GASTONFIN SL.
Como motivos do recurso alégase: a) Prexudicialidade penal.
O recorrente sostén que a AEAT deu traslado á fiscalía do contrato celebrado con GASTONFIN SL e das facturas xiradas, iniciándose dilixencias penais nos xulgados de Vigo, polo que deberon suspenderse as actuacións da inspección o sela xurisdicción penal a competente para declara-la falsidade da documentación.
A este respecto debemos reproduci-los fundamentos da resolución de 30.06.2010 do TEAC ( reg 3027/2008): Alega seguidamente o interesado que a entidade emisora das facturas en cuestión «aínda non foi condenada», introducindo polo tanto a cuestión relativa a se o procedemento inspector seguido respecto do receptor das facturas debeu ou non se suspender ata que non recaer sentenza firme respecto do emisor.
Acerca da referida cuestión pronunciouse a Subdirección Xeral de Ordenación Legal no seu Informe n.º 6 do ano 2005 (IOL A/2/67/05) nos termos seguintes:
Denunciado o presunto delito de falsidade documental ante a xurisdición penal, cabe preguntarse os efectos que tal denuncia teña no procedemento inspector.
(...)
A este respecto debe recordarse que no noso ordenamento tributario, ao contrario do o cal acontece cos supostos de denuncia de delito contra a Facenda Pública ( artigos 180.1 e 150.4 da LGT ) para os que prevé respectivamente e segundo os citados artigos, a paralización ou suspensión do procedemento administrativo e o establecemento dun suposto de interrupción xustificada na tramitación deste, non se prevé, como diciamos, en norma algunha a paralización do procedemento administrativo de inspección, cando o que se denuncie é outro tipo de delito.
A este respecto é elocuente o silencio normativo do precepto contido no artigo 95.3 da LGT .
Polo que respecta á normativa xeral, cabe dicir que o artigo 10.2 da Lei Orgánica do Poder Xudicial tan só regula expresamente a prexudicialidade penal e os seus efectos entre as distintas ordes xurisdicionais que integran o Poder Xudicial, sen facer mención dos seus efectos fronte a procedementos incoados pola Administración. Desta forma, podería interpretarse tal silencio no sentido de considerar que a prexudicialidade penal non opera fronte a actuacións da Administración.
Tamén debe sinalarse que tal conclusión queda en consonancia co disposto no artigo 33.1 do RD 2063/2004 polo que se aproba o Regulamento Xeral de Réxime Sancionador Tributario para o caso de que a denuncia se faga en relación co tipo penal contido no artigo 310 do CP (delito contable) cando dispón que se actuará conforme ao disposto no procedemento previsto para o delito fiscal, pero non obstante poderanse ditar os actos de liquidación que procedan.
A devandita conclusión de que a denuncia por falsidade non debe paralizar o procedemento inspector queda tamén ao noso xuízo reforzada se se examinan as posibles consecuencias dunha paralización do procedemento a expensas do que ditamine a xurisdición penal. En primeiro lugar, a remisión ao Ministerio Fiscal dos indicios dun posible delito de falsidade documental non está contemplada no noso ordenamento (como si para o caso de delito fiscal) como un suposto de interrupción xustificada no cómputo do prazo de resolución do procedemento, Por outro lado, só parece considerarse no artigo 68 da LGT como posible causa de interrupción do cómputo do prazo de prescrición a remisión do tanto de culpa á xurisdición penal do delito fiscal.
Deste modo, a paralización do procedemento administrativo nun suposto de denuncia dun delito de falsidade documental levaría consigo un dobre risco: por un lado, non deixaría de computarse o prazo de resolución do procedemento e, por outro, seguirían correndo os prazos de prescrición.
Polo tanto, dado que a débeda tributaria non vai ser obxecto de debate no proceso penal por falsidade que poida abrirse, e que, por outro lado, a deducibilidad ou non das correspondentes partidas é cuestión de índole estritamente tributaria e que debe resolverse no ámbito administrativo, procederá ditar a liquidación que corresponda e que resulte do actuado no correspondente procedemento.
O dito ata agora debe entenderse sen prexuízo do disposto nos artigos 137.2 da LRJAPAC e 7. º 3 do RD 1398/1993, polo que se aproba o Regulamento do Procedemento para o exercicio da potestade sancionadora, nos que se prevé a vinculación (entendemos aplicable ao procedemento de comprobación) da Administración aos feitos declarados certos en resolución xudicial penal firme, para o caso de que esta recaia constante o procedemento administrativo.
Por último, debe recordarse que cabe a posibilidade de que sexa o xuíz do penal que se ache axuizando a posible falsidade documental quen ordene a paralización do procedemento administrativo, en cuxo caso deberá procederse no devandito sentido e con aplicación respecto da posible prescrición das cautelas a favor da Administración establecidas nos apartados 1 b) e 2 b) do artigo 68 da LGT .
Este Tribunal comparte o referido criterio da Subdirección Xeral de Ordenación Legal e, se ben baixo o prisma da normativa tributaria anterior ( Lei 230/1963, Xeneral Tributaria e RD 939/1986, polo que se aprobou o Regulamento Xeral da Inspección dos Tributos), xa se pronunciara en igual sentido en resolucións tales como a de 13-02-1998 (RG...) nos termos seguintes:
«No suposto que nos ocupa das actuacións inspectoras dedúcese que a empresa emisora da factura controvertida..., ten unha existencia meramente formal nos Rexistros Públicos, non constando a existencia nesta de bens, maquinaria, vehículos e demais utensilios axeitados para a realización dos traballos de demolición e desentullo, nin tampouco persoal contratado para o desenvolvemento operativo destes, dado que segundo datos facilitados pola Seguridade Social..., nunca figurou con persoal ao seu servizo. (...)
De acordo con todo o anterior e habida conta que a entidade... encóntrase suxeita a actuación xudicial no expediente de Dilixencias Previas 3082/1990 do Xulgado número 3 de..., como presunta emisora de facturas falsas, existindo recoñecemento de falsidade de determinadas facturas, por parte de empresas receptoras, con características idénticas á aquí discutida, e de acordo co disposto no artigo 114.1 da Lei Xeral Tributaria (RCL 1963y NDL 15243 ) que sinala que «Tanto no procedemento de xestión coma no de resolución de reclamacións, quen faga valer o seu dereito deberá probar os feitos normalmente constitutivos deste», e no artigo 36.1 do Regulamento da Inspección dos Tributos (RCL 1986 2513 e 3058 ) que establece como obriga do obrigado tributario a de "... achegar á Inspección cantos documentos ou antecedentes sexan precisos para probar os feitos e circunstancias consignadas nas súas declaracións... ", correspóndelle á entidade interesada probar que a factura controvertida corresponde a unha operación real realizada pola entidade emisora desta. Non obstante, o contribuínte non achega ningún documento, á parte da factura, que xustifique a efectiva realización dos traballos de derrubamento, limpeza e desentullo, tales como facturas de transporte, matrícula dos vehículos especiais encargados do derrubamento, nomee do encargado da empresa contratista,...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba
-
STS, 22 de Octubre de 2014
...Administrativo de A Coruña, del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, dictada en el Recurso Contencioso Administrativo número 16070/2008 ; en cuya casación aparece como parte recurrida, LA ADMINISTRACIÓN GENERAL DEL ESTADO, representada y dirigida por el Abogado del ANTECEDENTES DE HECH......