STSJ Galicia 367/2023, 23 de Junio de 2023
| Jurisdicción | España |
| Emisor | Tribunal Superior de Justicia de Galicia, sala Contencioso Administrativo |
| Número de resolución | 367/2023 |
| Fecha | 23 Junio 2023 |
T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4
A CORUÑA
SENTENCIA: 00367/2023
-
Equipo/usuario: Pb
Modelo: N11600
PLAZA GALICIA S/N
Correo electrónico: sala4.contenciosoadministrativo.tsxg@xustiza.gal
N.I.G: 15030 33 3 2022 0000834
Procedimiento: PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015385 /2022 /
Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA
De D./ña. ENDESA GENERACION SA
ABOGADO MARIA TERESA LUENGO BENITO
PROCURADOR D./Dª. JAVIER SEGURA ZARIQUIEY
Contra D./Dª. XUNTA SUPERIOR DE FACENDA
ABOGADO LETRADO DE LA COMUNIDAD
PROCURADOR D./Dª.
RELATOR: D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
NO NOME DE EL-REI
A Sección 004 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou a
SENTENZA
Ilmos./as. Sres./as. D./Dª
D.ª DOLORES RIVERA FRADE - Presidenta
D. FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA
D. JUAN SELLÉS FERREIRO
D.ª MARIA PÉREZ PLIEGO
D.ª CARMEN NÚÑEZ FIAÑO
A CORUÑA, vinte e tres de xuño de dous mil vinte e tres.
No recurso contencioso-administrativo que, co número 15385/2022, presentado por ENDESA GENERACION SAU, representado polo procurador Sr. Segura Zariquiey, dirixido pola letrada Sra. Luengo Benito, contra o acordo de 21.07.2022 da XUNTA SUPERIOR DE FACENDA. É parte a Administración demandada a XUNTA SUPERIOR DE FACENDA/XUNTA, representado polo letrado da Xunta.
É relator o Ilmo. Sr. D. FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA.
DE FEITO
PRIMEIRO. - Admitiuse a trámite o recurso, e practicáronse as dilixencias oportunas, presentado o recorrente a súa demanda, na que solicitou que se acollera integramente o recurso.
SEGUNDO. - Conferido traslado á parte demandada, solicitouse a desestimación do recurso, de conformidade cos feitos e fundamentos de dereito consignados na contestación da demanda.
TERCEIRO. - Recibíndose o asunto a proba e declarado concluso o debate escrito, quedaron as actuacións sobre a mesa para resolver.
CUARTO. - Na sustanciación do recurso observáronse as prescricións legais, sendo a súa contía 1.325.592 EUROS.
PRIMEIRO.- O acto que se recorre é o acordo de 22.07.2022 da Xunta Superior de Facenda que, rexeita, a reclamación económico administrativa contra a denegación da solicitude de devolución de ingresos non debidos: autoliquidacions ano 2014, Central Térmica As Pontes.
SEGUNDO.- O recorrente alega que o Imposto sobre o dano ambiental causado por emisións contaminantes á Atmosfera - Lei 12/1995-, no caso da Central Térmica As Pontes, é contrario ó artigo 1.2 da Directiva 2008/118/CE en relación coa Directiva 2003/96/Ce e, asemade, que infrinxe o artigo 6.2 LOFCA en relación co Imposto Especial sobre o Carbón e o Imposto de Hidrocarburos.
O recorrente subliña que é inherente ó proceso produtivo xerar óxidos de nitróxeno e óxidos de xufre, e que, o uso do carbón e o gas xa está gravado pola Lei 15/2012, que elevou os tipos e suprimiu as exencións.
Considera que o ICA non ten unha finalidade específica, polo que, infrinxe o art. 1.2 Directiva 2008/118/CE, nin te carácter disuasorio, nin respeta o sistema xeral dos impostos especiais e IVE, en especial, no momento do devengo,e considera de aplicación as previsións da STXUE 10.06.1999.
Tamén sostén que o ICA é incompatible co Imposto sobre o Carbón e o Imposto sobre Hidrocarburos.
O letrado da Xunta opón que a fundamentación do recurso afastase do contido do acto administrativo que se recorre, solicitando a aplicación da doutrina da STSX Galicia 01.07.2020 ( recurso 15056/18 ).
TERCEIRO.- Compre resolver, con carácter preferente, o atranco procesual suscitado polo letrado da Xunta.
O mesmo conta co abeiro das SSTS 10.03 e 20.05.2020 que establecen:
o Tribunal Supremo censura a técnica empregada por pártea actriz, razoando que non parece un uso natural e conforme co principio de boa fe ( art. 7 LOPJ ), a técnica de aproveitar a impugnación dun acto administrativo para combater unha norma con rango de lei, como é neste caso, a Lei 15/2008, do 19 de decembro, reguladora do IDMAE. O Tribunal Supremo asenta, en definitiva, a desestimación dos recursos de casación, e o rexeitamento dos vicios de constitucionalidade, e das infraccións do ordenamento xurídico europeo invocados por pártea actriz, nos seguintes argumentos: "non parece un uso natural e conforme co principio de boa fe ( art. 7 LOPJ ), a técnica de aproveitar a impugnación dun acto administrativo -neste caso, de orde meramente censual- de cuxo contido e elementos prescíndese total e absolutamente, para orientar o proceso, de modo exclusivo, a combater dun modo xeral e abstracto, non xa unha norma regulamentaria, senón a norma con rango de lei que crea e regula o imposto de que se trate, mediante a solicitude á Sala para que, é de reiterar que con total e absoluto desentendimiento do acto impugnado, que queda desprazado pois a súa conformidade co ordenamento xurídico parece serlle indiferente á recorrente, #expor, segundo o caso, cuestión prejudicial de inconstitucionalidade ou de desconformidade co dereito da Unión Europea, pretensión que só pode adoptar de oficio o Tribunal e co designio, a que xa fixemos referencia, de despexar a incógnita achega do xuízo ao acto ou disposición directamente recorridos. Con iso vén a desnaturalizar a esencia mesma do control xudicial dos actos administrativos xulgados na instancia e das sentenzas que resolven os respectivos litixios, mediante o recurso de casación, polas seguintes razóns:
-
En rigor, a impugnación desvincúlase por completo do acto de aplicación debatido no proceso de que dimana esta casación, presentando por iso unha natureza puramente abstracta.
-
En relación coa afirmación anterior, a eventual cuestión de inconstitucionalidade da lei reguladora do tributo en tanto afectase, máis ou menos, ao acto impugnado, ou a cuestión prejudicial #ante o TJUE, dados os termos en que son desenvoltos, quedan desconectadas do acto mesmo de cuxa validez ou invalidez trátase.
-
O desentendimiento do acto impugnado e a falta de interese acerca da súa concreta sorte procesual, que queda patente no recurso de casación, pois nada se di acerca de tal acto, priva a este proceso do seu sentido e finalidade propias, conforme á lei procesual. d) En realidade, vén a utilizar a lexitimación activa ( artigo 19 e concordantes da LJCA ) para, con total extensión dos seus termos propios, dirixirse ao Tribunal Constitucional ou ao Tribunal de Xustiza da Unión Europea, utilizando a este Tribunal Supremo como mero correo ou instrumento para canalizar unha pretensión que, en tales termos de abstracción, non lle recoñece o ordenamento, menos aínda aos suxeitos particulares. e) Ademais, a perspectiva e enfoque de abstracción dados á denuncia de inconstitucionalidade ou de acomodo ao dereito da Unión Europea neste recurso de casación desnaturalizan ambas as figuras, pois o que se pretende non é, a través dese reenvío prejudicial, resolver un caso concreto, senón máis ben un axuizamento integral da lei como o que proporcionaría, en caso de pretenderse a inconstitucionalidade, un recurso de inconstitucionalidade ou o seu equivalente nos Tratados da Unión.
-
Hai outro efecto indesexable que propicia este abuso procesual, que é a deformación ou falseamiento dunha institución medular no noso proceso, o da cousa xulgada, pois polo mero feito de que o acto ou disposición que en cada caso serve como xustificación do proceso cambie ou sexa substituído por outro, a pesar de que o impugnante desenténdase dos eventuais defectos concorrentes neles, faría inviable o recoñecemento da cousa xulgada, ao faltar formalmente o requisito da identidade obxectiva, cambiante en aparencia con cada impugnación substancialmente idéntica.
-
En certo que o auto de admisión do presente recurso, dadas as preguntas que formula, permite entender que tales inconvenientes que reflectimos non son insalvables para que formulemos as preguntas que nel contéñense, pero as consideracións que efectuamos, tras a tramitación íntegra do recurso e despois de coñecer os escritos reitores das partes casacionales, permítennos eludilas -á marxe da cuestión sobre o concepto de salto bruto-, a que faremos referencia singularizada, por estas dúas razóns: 1.- Porque a observación de que a pretensión casacional foi exercitada con abuso do dereito procesual e infracción da boa fe permite, como efecto xurídico inherente, o de rexeitar as pretensións que incorran en tales condutas ( art. 11, 1 e 2 LOPJ ). 2.- Porque a resolución por auto da admisión do recurso, que orienta a decisión que deba ofrecer o Tribunal Supremo, non podería obrigar a este, na súa sección de axuizamento por razón da materia, a decidir as cuestións sobre as que aquel se pronuncia, cando non concorran os requisitos necesarios para iso e, menos aínda, a expor cuestión de inconstitucionalidade ou cuestión prejudicial cando aprecia que non existe o xuízo de relevancia, nos termos expresados".
O traslado da anterior doutrina ó presente caso, no que a actora no escrito de demanda alega a tese da inconstitucionalidade da ley 12/1995 ó vulnerar o artigo 6.2 LOFCA - por incompatibilidade co I.Especial do Carbón e I. Hidrocarburos - e a vulneración do art. 1.2 Directiva 2008/118/Ce en relación coa Directiva 2003/96/CE, sen impugnar, en ningún...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba