STSJ Galicia 123/2022, 1 de Abril de 2022
Jurisdicción | España |
Fecha | 01 Abril 2022 |
Número de resolución | 123/2022 |
T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.3
A CORUÑA
SENTENCIA: 00123/2022
PONENTE: D. LUIS VILLARES NAVEIRA
RECURSO: RECURSO DE APELACION 7166/2021
APELANTE: VIAS Y CONSTRUCCIONES S.A., CRC OBRAS Y SERVICIOS S.L. Y EXTRACO, CONSTRUCCIONES E PROXECTOS S.A.
Procurador: RICARDO GARCIA-PICCOLI ATANES
Letrado: ESTEBAN PALAZON QUEVEDO
APELADO: SERVICIO GALEGO DE SAUDE
Procurador:
Letrado: ABOGACIA DE LA COMUNIDAD
A Sección 003 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, pronunciou a
SENTENZA
Presidente:
Francisco Javier Cambón García
Maxistrados :
Juan Carlos Fernández López
Luís Villares Naveira (Relator)
A Coruña, 1 de abril de 2022
ANTECEDENTES DE FEITO
Único-. Resolución xudicial impugnada. Posicións das partes.
A parte apelante presenta un recurso ante a Sala, que é aquendado a esta Sección, sendo designado Maxistrado Relator Luís Villares Naveira.
É obxecto de impugnación a Sentenza nº 276/2021, ditada polo Xulgado do Contencioso-Administrativo nº 1 de Santiago de Compostela, que acolle parcialmente a pretensión de aboamento de cantidades en concepto de pago de xuros de mora e xuros legais, que foi obxecto de rexeitamento presunto polo SERGAS.
Os argumentos en que a parte apelante fundamenta a súa pretensión son os seguintes:
-
infracción do art. 235.1. TRLCSP 2011 en relación ao art. 216.4. respecto dos xuros de demora da Certificación final de obra (CFO). O erro da administración e da sentenza estriba en que non teñen en conta nin os prazos legais para a súa aprobación e expedición nin aboamento nin o prazo de ano e medio que transcorreu dende a recepción da obra, en 6/6/2017 ata a expedición da CFO, o 18/12/2018. En tres meses dende a recepción hai que emitir a CFO, e ao pasar un ano e medio incumpriuse a prescrición legal. Porén, a factura foi aboada o 31/1/2019, polo que os xuros non poden ser os propostos en sentenza. A ausencia de pronunciamento da apelante en conclusións sobre o Informe que o SERGAS acompañou coa demanda sobre o particular non lle pode prexudicar, porque a súa emisión é potestativa.
-
Infracción do art. 1109 CC ao rexeitarse o dereito de cobro dos xuros sobre os xuros da cantidade reclamada. A demanda acompáñase dunha petición de pago dunha cantidade certa, líquida e vencida, e por iso deben aboarse. E ten estas características porque as datas de devindicación son taxadas e establecidas na Lei.
A parte apelada oponse ás pretensións impugnatorias polos seguintes motivos:
-
A actora non rebateu a proba presentada polo SERGAS relativa a que existiron determinados eventos que incidiron en que a CFO non fose aproada ata o 28/11/2018 e polo órgano de contratación o 3/12/2018, tal como se acredita no Expediente administrativo (EA) mediante os informes que acreditan as incidencias; tampouco foi obxecto de impugnación en si a data da CFO polo que con base no anterior a sentenza acolle a data da CFO como día inicial do cómputo dos xuros de demora.
-
É correcta a inaplicación do anatocismo sobre os xuros reclamados na demanda, porque non están claramente determinados e configurados, ao existir controversia que afecta á base de cálculo dos xuros moratorios, e así o avala a xurisprudencia.
FUNDAMENTOS DE DEREITO
Sobre a correcta determinación dos xuros por demora tras a certificación final de obra.
Sostén a apelante que a sentenza incorre en infracción do art. 235.1. TRLCSP (2011) en relación ao art. 216 porque non tivo en conta o tempo transcorrido entre a recepción das obras e o aboamento da factura final, por emisión tardía da CFO.
Debe comezarse por dar a razón á apelante en que non lle asiste obrigación ningunha de presentar conclusións sobre o procedemento se non quere, pero tamén debe engadirse que é un bo momento para que, en exercizo do dereito de defensa e contradición, poda obxectar á posición esgrimida pola demandada e ás probas por ela practicadas. A sentenza de instancia fai fincapé neste silencio, aínda que é certo que nada subtrae á xulgadora da obriga de decidir conforme a dereito por máis que o interesado non faga uso das súas facultades.
Dito o que antecede, a Sala considera que o criterio da sentenza de instancia é axustado a dereito, porque a valoración que fai tanto da proba achegada coa contestación á demanda, como dos elementos que constan no expediente e son postos de manifesto pola apelada, evidencian un criterio racional á hora de determinar cal deba ser a data a partir da cal se considere incursa en mora a administración.
En efecto, a obra...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba