STSJ Galicia 189/2018, 6 de Junio de 2018
| Ponente | FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA |
| ECLI | ES:TSJGAL:2018:3187 |
| Número de Recurso | 15502/2017 |
| Procedimiento | Procedimiento ordinario |
| Número de Resolución | 189/2018 |
| Fecha de Resolución | 6 de Junio de 2018 |
| Emisor | Sala de lo Contencioso |
T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4
A CORUÑA
SENTENCIA: 00189/2018
- Equipo/usuario: IL
Modelo: N11600
PLAZA GALICIA S/N
N.I.G: 15030 33 3 2017 0001347
Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015502 /2017 /
Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA
De D./ña. Clemencia
ABOGADO AUGUSTO BRENNO CASTRO IGLESIAS
PROCURADOR D./Dª. NURIA ROMAN MASEDO
Contra D./Dª. TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA
ABOGADO ABOGADO DEL ESTADO
PROCURADOR D./Dª.
RELATOR: D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
NO NOME DE EL-REI
A Sección 004 da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou a
SENTENZA
Ilmos./as. Sres./as. D./Dª
JOSE MARIA GOMEZ E DIAZ CASTROVERDE-PTE
JUAN SELLES FERREIRO
FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA
MARIA DEL CARMEN NÚÑEZ FIAÑO
A CORUÑA, seis de xuño dous mil dezaoito.
No recurso contencioso-administrativo que, co número 15502/2017, presentado por Clemencia, representado polo procurador Sra. Román Masedo, dirixido polo letrado Dº. Castro Iglesias, contra o acordo de 13.07.2017 do TEAR. É parte a Administración demandada o TEAR/AEAT, representado polo letrado do Estado
É relator o Ilmo. Sr. D. FERNANDO FERNÁNDEZ LEICEAGA.
ANTECEDENTES DE FEITO
Admitiuse a trámite o recurso, e practicáronse as dilixencias oportunas, presentado o recorrente a súa demanda, na que solicitou que se acollera integramente o recurso.
Conferido traslado á parte demandada, solicitouse a desestimación do recurso, de conformidade cos feitos e fundamentos de dereito consignados na contestación da demanda.
Recibíndose o asunto a proba e declarado concluso o debate escrito, quedaron as actuacións sobre a mesa para resolver.
Na sustanciación do recurso observáronse as prescricións legais, sendo a súa contía 18.230,17 EUROS.
FUNDAMENTOS XURIDICOS
O acto que se recorre é o acordo de 13.07.2017 do TEAR que acolle- parcialmente: anula a liquidación do ano 2013 e anula as sancións agás a de 2014- o recurso contencioso administrativo contra a liquidación do ano 2012-2014 e a sanción do ano 2014: non lle admiten gastos (do turismo) nin os das facturas xiradas por MDF CONSULTING SLU.
O recurso - ó marxe das veleidades filosóficas- baséase en: a) falta de parcialidade da TEAR, b) extralimitación no procedemento de comprobación limitada e c) gastos acreditados.
O letrado do Estado rebata a súas pretensións.
Coma indica o letrado do Estado, na resolución de 13.07.2017 figuran identificados os membros do TEAR, con nomes e apelidos, o que autorizaba ó recorrente a RECUSALOS de entender que concorría alguna causa que pertubara a súa imparcialidade.
Verbo da natureza dos TEAR: Características:
-
carácter colexiado.
-
a súa especialización: son órganos claramente diferenciados dos que realizan a xestión tributaria. Tal e como precisa o art. 228.1 LGT, devanditos órganos presentan unha independencia xerárquica e funcional respecto dos órganos de aplicación dos tributos.
Neste sentido o TS en sentenza do 22 de marzo de 2003 ( RJ 2003, 2873), Recurso de Casación núm. 3680/1998, especifica que os Tribunais Económico-Administrativo teñen natureza de órganos administrativos, non de xestión e resolución de reclamacións económico-administrativas, é dicir, trátase de órganos especializados dentro da propia Administración, sendo a reclamación económico-administrativa unha vía específica para a impugnación de determinados actos administrativos.
E na STS de 28 xaneiro 2002 ( RJ 2002, 899) Recurso de Casación núm. 7407/1996, declarouse que afirmar que os chamados Tribunais Económicos Administrativos, o TEAC en concreto, son Tribunais no sentido de órganos xurisdicionais aos que lles resulta de aplicación a LOPJ é non acertar ao sinalar a súa verdadeira natureza xurídica que é a de órganos administrativos, non de xestión senón de resolución de reclamacións; isto é, órganos especializados dentro da propia Administración.
Véxanse tamén en análogos termos, as SSTS de 24 setembro 2001 ( RJ 2001, 9333), Recurso de Casación núm. 8345/1995, 23 febreiro 2002 ( RJ 2002, 2251), Recurso de Casación núm. 8358/1996, 16 setembro 2002 ( RJ 2002, 8829), Recurso de Casación núm. 5328/1997, e 23 abril 2012 ( RJ 2012, 6042), Recurso de Casación núm. 5017/2009, na que se sinalou que a resolución das reclamacións económico-administrativas compete aos Tribunais Económico-Administrativos, que, a pesar da súa denominación, son auténticos órganos administrativos integrados por funcionarios públicos; así como a Sentenza da Audiencia Nacional do 21 de marzo de 2011 ( JUR 2011, 103391), na que se declarou que «as reclamacións económico- administrativas, en sinxela definición, constitúen un recurso administrativo especial establecido para supostos concretos e determinados, os que integran a materia económico- administrativo».
Determinada a súa natureza administrativa resulta evidente que non lle son esixibles os mesmos requerimentos de independenza e imparcialidade dos órganos xudiciais e calquera dúbida ó respecto, de existir, debe suscitarse como causa de recusación. Vía que non utilizou o recorrente.
Polo demais, son órganos independentes respecto ós órganos de xestión/inspección tributaria e a estes efectos os mesmos se teñan a consideración de órganos xurisdicionais a efectos do disposto no art. 234 TUE, estando por iso lexitimados para expor cuestións prejudiciales ante o Tribunal de Xustiza de Luxemburgo ( ou TXUE lles recoñece a debida imparcialidade ).
E iso é así porque a noción de «órgano xurisdicional» que utiliza o precepto que se acaba de mencionar é un concepto comunitario, segundo indicouse en diversas Sentenzas do TJCE, tales como, por exemplo, as do 12 de novembro de 1998 ( TJCE 1998, 273),Vitoria Filme, as. C-134/97, e 2 de marzo de 1999 (TJCE 1999,42), OYassini, as. C-416/96, cuxa doutrina se reiterou e confirmou na STJCE do 21 de marzo de 2000 (TJCE 2000,
47), asuntos acumulados C-110/98 a C-147/98, Gabalfrisa,
Verbo do fondo dá controversia, o recorrente considera que ou procedemento de comprobación limitada non era o debido dado que o órgano de xestión realiza interpretacións dá normativa e dá documentación xuntada polo contribuinte que excede dás facultades atribuídas ó indicado procedemento.
Facúltase á Administración Tributaria á comprobación de «os feitos, actos, elementos, actividades, explotacións e demais circunstancias determinantes da obrigación tributaria».
O procedemento de comprobación limitada é un dos procedementos atribuídos á Xestión Tributaria no art. 123.e) da LGT, e nel outórgase á Administración tributaria unhas facultades de valoración referidas ás «circunstancias determinantes da obrigación tributaria», --véxase, por exemplo, a STSJ de Castela e León, Burgos, núm. 99/2016, do 8 de xuño ( JT 2016, 1060), Recurso contencioso-administrativo núm. 166/2015--, o que leva implícito [conforme declarouse por, entre outras, as Sentenzas do TSJ de Castela-A Mancha núm. 200/2015, do 16 de marzo ( JT 2015, 840), Recurso contencioso-administrativo núm. 191/2013, e do TSJ de Castela e León, Valladolid, núm. 1091/2015, do 5 de xuño ( JT 2015, 1277), Recurso contenciosoadministrativo núm. 1287/2012] o outorgamento dun certo labor calificadora e non de mera constatación fáctica, labor que, sen chegar á que se confire á Inspección tributaria propiamente dita, non queda reducida, desde logo a unha mera verificación de datos, senón que impón unha certo poder de avaliación sobre os datos que poden solicitar, sen necesidade de abrir, en todo caso, unha inspección en toda regra.
A este respecto, na Sentenza da Audiencia Nacional do 24 de outubro de 2013 ( JUR 2013, 346836), Recurso contencioso-administrativo núm. 274/2010, declarouse que este procedemento é limitado non tanto no que se refire ao obxecto ou ámbito da comprobación que cabe efectuar, senón máis ben no referente aos medios ou instrumentos conferidos para levala a cabo . Trátase, por tanto, dun procedemento en que se poderían comprobar, en principio, os mesmos feitos que no de inspección, significativos para a configuración do feito imposible e os seus datos e circunstancias relevantes -aínda que a Administración pódese autolimitar, reducindo ese potencial obxecto xeral a feitos, operacións ou datos singulares e concretos, sempre que esa opción, que non é discrecional, non leve a cabo coa mera intención de prefigurar unha especie de reserva de comprobación inspectora posterior, isto é, co propósito de evitar a cousa xulgada administrativa-.
De acordo coa STSJ de Castela-A Mancha núm. 394/2015, do 1 de xullo ( JUR 2015, 193639), Recurso contencioso-administrativo núm. 102/2014, a vista do disposto neste art. 136 da LGT, a través do procedemento de comprobación limitada hase de servir o órgano de xestión dunha serie de "medios" ou realizar determinadas "actuacións" que acouta o precepto; así, non poderá requirir a terceiros información sobre movementos financeiros, non poden realizarse fóra das oficinas da Administración (salvo as excepcións que indica o precepto), etc. Pero iso non significa que...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba
-
STSJ Galicia 393/2018, 13 de Diciembre de 2018
...recuerda este Tribunal en sentencias de 8 de septiembre de 2018, recurso 15567/2017, o la de 6 de junio de 2018, recurso 15502/2017 (ECLI:ES:TSJGAL:2018:3187 ) los TEAR son órganos de carácter colegiado y especializados, en el sentido de que se diferencian claramente de los de gestión o ins......
-
STSJ Galicia 382/2018, 13 de Diciembre de 2018
...este Tribunal en sentencias de 8 de septiembre de 2018, recurso 15567/2017, o la de 6 de junio de 2018, recurso 15502/2017 (ECLI: ES: TSJGAL:2018:3187 ) los TEAR son órganos de carácter colegiado y especializados, en el sentido de que se diferencian claramente de los de gestión o inspección......