STSJ Galicia 530/2016, 2 de Noviembre de 2016

PonenteJUAN SELLES FERREIRO
ECLIES:TSJGAL:2016:8019
Número de Recurso15756/2015
ProcedimientoPROCEDIMIENTO ORDINARIO
Número de Resolución530/2016
Fecha de Resolución 2 de Noviembre de 2016
EmisorSala de lo Contencioso

T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4

A CORUÑA

SENTENCIA: 00530/2016

- Equipo/usuario: IL

Modelo: N11600

PLAZA GALICIA S/N

N.I.G: 15030 33 3 2015 0001547

Procedimiento : PO PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015756 /2015 /

Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA

De D./ña. PESCA BAQUEIRO,S.A.

ABOGADO JOSE FRANCISCO PITA ANDREU

PROCURADOR D./Dª. JAVIER BEJERANO FERNANDEZ

Contra D./Dª. TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA

ABOGADO ABOGADO DEL ESTADO

PROCURADOR D./Dª.

PONENTE: D. JUAN SELLES FERREIRO

EN NOMBRE DEL REY

La Sección 004 de la Sala de lo Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia ha pronunciado la

SENTENCIA

Ilmos./as. Sres./as. D./Dª

JOSE M ª GOMEZ Y DIAZ CASTROVERDE

JUAN SELLES FERREIRO

FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA

MARIA DOLORES RIVERA FRADE

MARIA DEL CARMEN NUÑEZ FIAÑO

A CORUÑA, dos de noviembre dos mil dieciséis.

En el recurso contencioso-administrativo que, con el número 15756/2015, pende de resolución ante esta Sala, interpuesto por PESCA BAQUEIRO S.A. representada por el procurador JAVIER BEJERANO FERNANDEZ dirigido por el letrado D. JOSE PITA ANDREU, contra ACUERDO DE 30/07/15 DCITADO POR EL TRIBUNAL ECONOMICO ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA EN EL IMPUESTO SOBRE EL VALOR AÑADIDO (IVA) 2º,3º Y 4º TRIMESTRE 2008 Y SANCION. RECLAMACIONES NUM000 Y NUM001 . Es parte la Administración demandada el TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA, representado por el ABOGADO DEL ESTADO.

Es ponente el Ilmo. Sr. D. JUAN SELLES FERREIRO.

ANTECEDENTES DE HECHO
PRIMERO

Admitido a trámite el presente recurso contencioso-administrativo, se practicaron las diligencias oportunas y, recibido el expediente, se dio traslado del mismo a la parte recurrente para deducir la oportuna demanda, lo que se hizo a medio de escrito en el que, en síntesis, tras exponer los hechos y fundamentos de Derecho que se estimaron pertinentes, se acabó suplicando que se dictase sentencia declarando no ajustada a Derecho la resolución impugnada en este procedimiento.

SEGUNDO

Conferido traslado a la parte demandada, se solicitó la desestimación del recurso, de conformidad con los hechos y fundamentos de Derecho consignados en la contestación de la demanda.

TERCERO

No habiéndose recibido el asunto a prueba y declarado concluso el debate escrito, quedaron las actuaciones sobre la mesa para resolver.

CUARTO

En la sustanciación del recurso se han observado las prescripciones legales, siendo la cuantía del mismo de 10.002,88 euros.

FUNDAMENTOS JURIDICOS
PRIMERO

La mercantil PESQUERA BAQUEIRO SA en calidad de absorbente de AREA COVA SA interpone recurso contencioso-administrativo contra la resolución dictada por el Tribunal EconómicoAdministrativo Regional de Galicia de fecha 17 de septiembre de 2015 que desestima las reclamaciones económico-administrativas números NUM000 Y NUM001, promovidas contra acuerdos de la Dependencia Regional de Inspección de la Delegación Especial en Galicia de la Agencia Estatal de la Administración Tributaria por el que se practica liquidaciones en concepto de Impuesto sobre el valor añadido períodos segundo a cuarto trimestre de 2008 y contra acuerdo de imposición de sanción por infracción tributaria grave y muy grave.

Razones de seguridad jurídica, respeto del principio de igualdad, y de unidad de doctrina, aconsejan traer a este procedimiento los razonamientos que se recogen en las sentencias de esta misma fecha, dictadas por esta Sala en los procedimientos números 15687/2015, 15767/2015 y 15792/2015, en las que se da respuesta a la mayor parte de los motivos de impugnación esgrimidos por la parte recurrente en este procedimiento, con el resultado desestimatorio de sus pretensiones.

SEGUNDO

Y así, en cuanto al argumento según el cual no podía practicarse la liquidación en tanto no recaiga una sentencia firme en el procedimiento penal relativo a la Cooperativa recurrente en la que fije los hechos probados, tal como se razona en las citadas sentencias:

"Resulta acreditado -pola proba documental achegada polo letrado do Estado coa contestación á demanda- que a inicial condena por delicto fiscal do presidente da cooperativa e do consello rector Sr. Jesús María e da propia cooperativa anulouna a sentenza da A. Provincial de 15.03.2016, retrotraendo as actuacións para que a xulgadora de instancia motive a condena, polo que é evidente que non contamos con FEITOS PROBADOS, nin cunha condena/absolución firme.

(...) Partirmos destes datos e de que a xurisprudencia constitucional ten declarado que «como regra xeral carece de relevancia constitucional que poidan alcanzarse resultados contraditorios entre decisións provenientes de órganos xudiciais integrados en distintas ordes xurisdicionais cando esta contradición ten como soporte o abordar baixo ópticas distintas uns mesmos feitos sometidos ao coñecemento xudicial». Pero esta regra xeral está limitada por unha importante excepción porque «uns mesmos feitos non poden existir e deixar de existir para os órganos do Estado», nin se pode admitir que «uns mesmos feitos ocorreron ou non ocorreron», «pois iso repugna aos máis elementais criterios da razón xurídica e vulneraría o dereito a tutélea xudicial efectiva» ( STC 109/2008, FJº 3º e xurisprudencia alí citada). A continuación do procedemento inspector cando xa se iniciou o proceso penal podería dar lugar a resolucións contraditorias sobre a existencia dos feitos, situación que como expuxemos proscribe a xurisprudencia constitucional. A técnica máis adecuada para evitar a presenza de resolucións contraditorias é a paralización do procedemento inspector ata que finalice o proceso penal e a consecuente vinculación da Administración tributaria á formulación fáctico da resolución que poña fin ao proceso penal. O Tribunal Constitucional ha destacado, con carácter xeral, a relevancia do mandato establecido no citado artigo 4 LECrim.; tras recoñecer a lexitimidade desde a perspectiva constitucional do instituto da prexudicialidad non devolutiva, subliña que «cando o ordenamento xurídico impón a necesidade de deferir ao coñecemento doutra orde xurisdicional unha cuestión prexudicial, máxime cando do coñecemento desta cuestión polo tribunal competente poida derivarse a limitación do dereito á liberdade, o apartamiento arbitrario desta previsión legal do que resulte unha contradición entre dúas resolucións xudiciais, de forma que uns mesmos feitos existan e deixen de existir respectivamente en cada unha delas, incorre en vulneración do dereito fundamental a tutéla xudicial efectiva» ( STC 225/2000, FJ 2º).

Esta manifestación do TC debe matizarse consonte co que dispón a lexislación aplicable ó caso e coas particulares circunstancias deste, é dicir, en relación á relevancia que poida telo resultado do procedemento penal nas actuacións da administración tributaria e, coma se indicou, co que impón o artigo 181.1 LXT, dado que este limita as consecuencias que se derivarían da aplicación automática do artigo 114 LACRM. (« Promovido xuízo criminal en investigación dun delito ou falta, non poderá seguirse preito sobre o mesmo feito; suspendéndose, se lle houber, no estado en que se achar ata que recaia sentenza firme na causa criminal ». Este artigo consagraba a preferencia da xurisdición penal sobre as restantes ordes xurisdicionais. Nembargantes, o artigo 181.1 LXT limita a obriga de suspensión ó caso de actuacións por delicto fiscal e relativo a actuacións que afecten as mesmas partes obxecto de actuacións penais e administrativas.

No caso presente as actuacións penais, tal e coma se desenvolven (coma reflicten as sentenzas xuntadas ós autos), só terian relevancia no presente procedemento -os efectos de entender que concorrería unha cuestión prexudicial excluinte- se chegaran a declarar que NON EXISTEN OS FEITOS dos que parte a administración, é dicir, que non existe contabilidade B e, en consecuencia, que non existiron vendas que non se declararon, e dita declaración -atrevémonos a adiantar- non é posible: coma resultado da entrada no domicilio da cooperativa aprenderon documentación que acreditan vendas diferentes das contabilizadas legalmente e, o que é mais relevante, 147 dos vendedores asinaron ACTAS DE CONFORMIDADE asumindo a existenza de vendas en B, e este é un dato que non é posible que se declare coma non existente na sentenza penal. Cuestión diferente é se é ou non suficiente para unha condena penal".

Y en cuanto al argumento de que la no suspensión de las actuaciones de inspección tributaria perjudica gravemente a la empresa pues si se hubieran suspendido las actuaciones, en el caso de que la sentencia de la Audiencia confirmara el delito de la Cooperativa esta podría dar su conformidad a la liquidación, y como consecuencia, ver reducida la sanción prácticamente a la mitad, cabe decir que la conformidad o no con la propuesta de liquidación elaborada en el curso de las actuaciones inspectoras no depende del...

Para continuar leyendo

Solicita tu prueba
1 sentencias
  • STS 289/2018, 26 de Febrero de 2018
    • España
    • 26 de fevereiro de 2018
    ...del Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Sección Cuarta) de fecha 2 de noviembre de 2016 , dictada en el procedimiento ordinario núm. 15756/2015, sobre liquidaciones por impuesto sobre el valor añadido de los trimestres segundo, tercero y cuarto del ejercicio 2008 e imposición de sanci......

VLEX utiliza cookies de inicio de sesión para aportarte una mejor experiencia de navegación. Si haces click en 'Aceptar' o continúas navegando por esta web consideramos que aceptas nuestra política de cookies. ACEPTAR