Decreto 206/2005, do 22 de xullo, de provisión de prazas de persoal estatutario do Servizo Galego de Saúde.
| Sección | I. Disposicións Xerais |
| Emisor | CONSELLERÍA DE SANIDADE |
| Rango de Ley | Decreto |
A Lei 55/2003, do 16 de decembro (BOE do 17 de decembro), do estatuto marco do persoal estatutario dos servizos de saúde, establece as bases, entre outras materias, da provisión de prazas do referido persoal, e insta as comunidades autónomas a aprobar, en desenvolvemento dela, os estatutos e demais normas aplicables nos respectivos servizos de saúde.
Estas bases, no ámbito da Comunidade Autónoma de Galicia, deben complementarse coas previsións que sobre a mesma materia contén a Lei 7/2003, do 9 de decembro (DOG do 19 de decembro), de ordenación sanitaria de Galicia, a cal, polo demais, habilita o Consello da Xunta para aprobar, mediante decreto, o réxime estatutario do persoal do Servizo Galego de Saúde.
Á finalidade de executar e desenvolver os preceptos contidos nos ditos textos legais, poñendo así termo á aplicación transitoria do Real decreto lei 1/1999, do 8 de xaneiro (BOE do 9 de xaneiro), resposta este decreto, regulamento que, así mesmo, vén derrogar disposicións especiais ditadas no seu momento en atención non só a un marco legal manifestamente diferente -o Real decreto 118/1991, do 25 de xaneiro-, senón tamén a unha situación dos cadros de persoal, alta taxa de persoal interino, que, coa ultimación dos procesos extraordinarios convocados en execución da Lei 16/2001, do 21 de novembro, devén claramente superada nos niveis de atención primaria e especializada.
Sobre este particular, cómpre engadir que o decreto vén derrogar os preceptos que, co mesmo rango, impoñían a celebración de convocatorias separadas para o exercicio de profesións sanitarias no ámbito da atención primaria. Esta decisión resposta á vontade do lexislador -evidenciada, entre outros, no artigo 58 da Lei 7/2003, do 9 de decembro, de ordenación sanitaria de Galicia, en relación co seu artigo 7- de configurar a vinculación a unha área sanitaria como elemento esencial dos nomeamentos e, con carácter xeral, dos procesos de provisión, así como de adscribir todos os recursos sanitarios á dita demarcación territorial na procura dunha prestación integrada da asistencia sanitaria.
Á marxe do anteriormente exposto, do contido deste decreto cabe destacar os seguintes particulares:
Introdúcese o mandato de proceder a elaborar plans de provisión de recursos humanos que permitan dar virtualidade aos principios de planificación eficiente das necesidades de recursos humanos
e de programación periódica de convocatorias. Polo demais, estes plans de provisión, que xa contan co antecedente do acordado na mesa sectorial de negociación o vinte e seis de xuño de 1998, permiten ordenar os procesos de selección e mobilidade nun período temporal de suficiente amplitude para evitar situacións de incerteza nos colectivos afectados.
En estrito cumprimento da normativa básica, para a selección de persoal fixo óptase polo concurso-oposición como procedemento xeral, dando en calquera caso maior relevancia aos resultados da fase de oposición como manifestación máis notoria da debida actualización dos coñecementos e habilidades que demandan as institucións sanitarias. No que se refire á fase de concurso, a estrutura básica dos baremos mantén a experiencia profesional como mérito de especial relevancia para o acceso.
No capítulo dedicado á mobilidade do persoal, e á marxe de sistemas e procedementos que, como o concurso de traslados, xa están plenamente consolidados, son de necesario apuntamento, pola súa novidade, determinados mandatos e habilitacións dirixidos a protexer a maternidade, a saúde dos profesionais ou das persoas achegadas, así como o suposto especial de mobilidade por razón de violencia de xénero.
Inclúense tamén neste decreto criterios que deben ordenar con obxectividade as incorporacións e cesamentos resultantes da provisión regulamentaria de prazas; criterios xa consensuados no seu momento na mesa sectorial, pacto asinado o 13 de xullo de 2000, e inspirados en última instancia na necesaria conciliación dos principios de publicidade, mérito e capacidade e de planificación e ordenación eficiente dos cadros de persoal.
No que se refire á provisión dos postos de xefatura de licenciados sanitarios, establécese con carácter xeral un procedemento que permite valorar colexiadamente tanto a capacidade científica e experiencia profesional dos aspirantes, como a súa proposta de xestión da correspondente unidade; ademais, establécese o mandato de valorar periodicamente, cada catro anos, o exercicio das xefaturas. Deste xeito garántese, por unha parte, o efectivo desenvolvemento e continuidade de proxectos valorados favorablemente; por outra, a necesaria adecuación dos profesionais ás novas demandas organizativas e asistenciais.
No relativo á provisión do resto das xefaturas, cómpre destacar o mandato de que a estes postos se acceda con carácter xeral polo procedemento de concurso de méritos -complementado, para determinados postos de persoal sanitario, coa valoración dunha proposta ou entrevista relativa á xestión da unidade-, sen menoscabo de que o sistema de libre designación se manteña como sistema de provisión dos postos de maior responsabilidade ou daqueles nos que a confianza dos superiores sexa un elemento de especial relevancia. Débese notar tamén a introdución de mecanismos que permiten avaliar o desempeño das xefaturas.
Constitúe así mesmo unha decisión importante a exixencia do vínculo de fixeza como requisito para o acceso aos postos de xefatura, requisito que no seu momento puido estar xustificado omitir pola alta taxa de temporalidade nos cadros de persoal.
No tocante á provisión de postos directivos das institucións sanitarias, procede poñer de manifesto que, coa nova situación dos cadros de persoal -redución moi relevante da taxa de persoal temporale a previsión de que o persoal estatutario e funcionario fixo acceda ao cargo directivo mediante nomeamento de carácter administrativo, esta modalidade de vinculación tenderá a xeneralizarse para o desempeño das tarefas da máxima responsabilidade.
No capítulo dedicado á selección de persoal temporal, incorpórase a garantía de que todos os profesionais sexan seleccionados consonte os principios que deben rexer o acceso ao servizo da administración pública.
Incorpórase o Plan de ordenación de recursos como instrumento de planificación global en materia de persoal, coas peculiaridades, en materia de competencia e negociación, que resultan do feito de que nas institucións e estruturas do Servizo Galego de Saúde prestan servizos persoal estatutario, persoal laboral suxeito a diferentes convenios, e diversos colectivos de persoal con vínculo funcionarial.
Por último, dentro das disposicións adicionais, son de destacar as seguintes medidas normativas: a convocatoria periódica de procedementos de traslados internos, con fixación das bases aplicables nos ditos procedementos; a elaboración de plans de acollida do novo persoal nas institucións sanitarias; a previsión de medidas que procuren a mobilidade de persoal, en termos de reciprocidade e igualdade, entre a Administración xeral da Xunta de Galicia e as estruturas de xestión e servizos do Servizo Galego de Saúde; e, finalmente, a previsión de medidas de desenvolvemento profesional para determinados colectivos.
Este...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba