STSJ Galicia 222/2014, 10 de Abril de 2014

PonenteMIGUEL HERNANDEZ SERNA
ECLIES:TSJGAL:2014:6152
Número de Recurso15283/2013
ProcedimientoPROCEDIMIENTO ORDINARIO
Número de Resolución222/2014
Fecha de Resolución10 de Abril de 2014
EmisorSala de lo Contencioso

T.S.X.GALICIA CON/AD SEC.4

A CORUÑA

SENTENCIA: 00222/2014

- N11600

PLAZA GALICIA S/N

N.I.G: 15030 33 3 2013 0017608

Procedimiento : PROCEDIMIENTO ORDINARIO 0015283 /2013 /

Sobre: ADMINISTRACION TRIBUTARIA Y FINANCIERA

De D./ña. Raimundo

LETRADO MARIA COSTAS OTERO

PROCURADOR D./Dª. MIGUEL VILARIÑO GARCIA

Contra D./Dª. TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA

LETRADO ABOGADO DEL ESTADO

PROCURADOR D./Dª.

CODEMANDADA: GAS NATURAL SERVICIOS SDG, S.A.

PROCURADOR: JOSE MARTIN GUIMARAENS MARTINEZ

LETRADO: VICTOR QUESADA MORALES

PONENTE: D. MIGUEL HERNANDEZ SERNA

EN NOMBRE DEL REY

La Sección 004 de la Sala de lo Contencioso-Administrativo del Tribunal Superior de Justicia de Galicia ha pronunciado la

SENTENCIA

Ilmos./as. Sres./as. D./Dª

JOSE MARIA GOMEZ Y DIAZ CASTROVERDE

JUAN SELLES FERREIRO

FERNANDO FERNANDEZ LEICEAGA

MARIA DOLORES RIVERA FRADE

MIGUEL HERNANDEZ SERNA

A CORUÑA, diez de abril de dos mil catorce. En el recurso contencioso-administrativo que, con el número 15283/2013, pende de resolución ante esta Sala, interpuesto por Raimundo, representada por el procurador MIGUEL VILARIÑO GARCIA dirigido por el letrado MARIA COSTAS OTERO, contra ACUERDOS DE 17-09-12,28-02-13 Y 15-4-13 QUE DESESTIMAN RECLAMACIONES CONTRA REPERCUSION DEL IMPUESTO SOBRE EL VALOR AÑADIDO, EFECTUADAS POR GAS NATURAL- FENOSA, RECLAMACION NUM000 Y ACUMULADAS NUM001 Y NUM002 ; RECLAMACION NUM003 Y NUM004 . Es parte la Administración demandada el TRIBUNAL ECONOMICO-ADMINISTRATIVO REGIONAL DE GALICIA, representado por el ABOGADO DEL ESTADO y la codemandada GAS NATURAL SERVICIOS SDG, S.A. representada por el procurador D.JOSE MARTIN GUIMARAENS MARTINEZ dirigido por el letrado VICTOR QUESADA MORALES.

Es ponente el Ilmo. Sr. D. MIGUEL HERNANDEZ SERNA.

ANTECEDENTES DE HECHO
PRIMERO

Admitido a trámite el presente recurso contencioso-administrativo, se practicaron las diligencias oportunas y, recibido el expediente, se dio traslado del mismo a la parte recurrente para deducir la oportuna demanda, lo que se hizo a medio de escrito en el que, en síntesis, tras exponer los hechos y fundamentos de Derecho que se estimaron pertinentes, se acabó suplicando que se dictase sentencia declarando no ajustada a Derecho la resolución impugnada en este procedimiento.

SEGUNDO

Conferido traslado a la parte demandada, se solicitó la desestimación del recurso, de conformidad con los hechos y fundamentos de Derecho consignados en la contestación de la demanda.

TERCERO

No habiéndose recibido el asunto a prueba y declarado concluso el debate escrito, quedaron las actuaciones sobre la mesa para resolver.

CUARTO

En la sustanciación del recurso se han observado las prescripciones legales, siendo la cuantía del mismo de 110.14 euros.

FUNDAMENTOS JURIDICOS
PRIMERO

El presente recurso jurisdiccional lo dirige don Raimundo contra los acuerdos del Tribunal Económico-Administrativo Regional de Galicia de fechas 17 de septiembre de 2012, dictado en las reclamaciones NUM000 y acumuladas NUM001 y NUM002, 28 de febrero de 2013, reclamación NUM003, y 15 de abril de 2013, reclamación NUM004, todos ellos sobre repercusión del Impuesto sobre el Valor añadido en facturas giradas por "Unión Fenosa Comercial, S.L.", hoy "Gas Natural Servicios SDG, S.A.", en facturas de fechas 30 de enero, 26 de marzo y 15 de junio de 2012 (la primera resolución); 13 de julio y 1 de agosto de 2012 (la segunda); y 17 de septiembre de 2012 (la tercera).

El recurrente, trabajador jubilado de la empresa "Gas Natural Fenosa", percibe de la misma energía eléctrica de modo gratuito (tarifa bonificada), en los términos del Convenio de aplicación, versando la cuestión litigiosa sobre la procedencia de la repercusión en concepto de IVA que la empresa ha efectuado en las facturas antes mencionadas.

SEGUNDO

En nuestra sentencia de 5/2/14, dictada en el recurso 15282/13, hemos resuelto cuestión idéntica a la presente en los siguientes términos:

Para estes efectos, terán a condición de bens corporais o gas, a calor, o frío, a enerxía eléctrica e demais modalidades de enerxía.

O recorrente sostén que esta cualificación da enerxía eléctrica coma ben corporal e, coma correlativo, que debamos falar de entrega de ben ten o seu orixe na dificultade atopada para determina-lo lugar de entrega ós efectos do devengo/territorialidade do imposto, sen que ( na súa interpretación ) a Directiva 2006/112/CE exclúa que poida cualificarse coma prestación de servizos.

Non podemos compartir esta pretensión o non incorre-lo lexislador español en ningunha infraccion da Diretiva 2006/112/CE. Partirmos de que a Sexta Directiva e a Directiva 2006/112 establecen un sistema común do IVE baseado, concretamente, nunha definición uniforme das operacións suxeitas a gravame (véxanse as sentenzas do 12 de xaneiro de 2006, Optigen e outros, C- 354/03, C-355/03 e C-484/03, Rec. p. I-483, apartado 36; de 21 de febreiro de 2006, Halifax e outros, C-255/02, Rec. p. I-1609, apartado 48, así como do 20 de xuño de 2013, Newey, C-653/11, apartado 39). A este respecto, segundo xurisprudencia consolidada do Tribunal de Xustiza, o concepto de «entrega de bens» obxecto dos artigos 5, apartado 1, da Sexta Directiva e 14, apartado 1, da Directiva 2006/112 non se refire á transmisión da propiedade nas formas establecidas polo Dereito nacional aplicable, senón que comprende toda operación de transmisión dun ben corporal efectuada por unha parte que faculte a outra parte para dispoñer de feito de dito ben coma se fose o seu propietario (véxanse as sentenzas do 14 de xullo de 2005, British American Tobacco e Newman Shipping, C-435/03, Rec.

p. I-7077, apartado 35; Optigen e outros, antes citada, apartado 39; Halifax e outros, antes citada, apartado 51; do 3 de xuño de 2010, De Fruytier, C-237/09, Rec. p. I-4985, apartado 24, e do 18 de xullo de 2013, EvitaK, C-78/12, apartado 33).; o artigo 15 indica que se tratase coma propiedade tanxible ( na redacción orixinal falaba de que se asimilaria a bens corporais ) a electricidade, e o regula dentro do capítulo titulado ENTREGA DE BENS; en tanto que no artigo 25 considera que a prestación de servizos é a cesión dun ben incorporal, representado ou non por un título. Tampouco estariamos nalgún dous supostos asimilados ( art.º 26 ) ou non falarmos de bens afectados nin tampouco de prestación de servizos.

Do dito resulta que a cualificación de entrega de ben é concorde coa lexislación e xurisprudenza comunitaria.

TERCEIRO

Verbo da existenza ou non de onorosidade; o Tribunal de Xustiza declarou que unha entrega de bens só se realiza «a título oneroso», no sentido dos artigos 2, número 1, da Sexta Directiva, e 2, apartado 1, letra a), da Directiva 2006/112 e, polo tanto, só está suxeita a gravame se entre o provedor e o beneficiario existe unha relación xurídica en cuxo marco se intercambian reciprocamente prestacións e a retribución percibida polo provedor constitúe o contravalor efectivo do ben entregado o beneficiario (véxanse, en particular, en materia de prestación de servizos, as sentenzas antes citadas Tolsma, apartado 14, e GFKL Financial Services, apartado 18).

En efecto, a base impoñible na entrega dun ben consiste en todo o que se recibe como contraprestación polo ben entregado (véxanse, en particular, en materia de prestación de servizos, as sentenzas Tolsma, antes citada, apartado 13, e do 29 de outubro de 2010, Astra Zeneca UK, C-40/09, Rec. p. I-7505, apartado 28), de maneira que tal entrega se efectúa «a título oneroso», no sentido dos artigos 2, número 1, da Sexta Directiva e 2, apartado 1, letra a), da Directiva 2006/112 se existe unha relación directa entre o ben entregado e a contraprestación recibida (véxanse as sentenzas do 7 de outubro de 2010, Loyalty Management UK e Baxi Group, C-53/09 e C-55/09, Rec. p. I-9187, apartado 51, así como do 8 de novembro de 2012, Profitube, C-165/11, apartado 51).

O recorrente nega que exista dita contraprestación por parte do traballador dado que o consumo ou non da electricidade ( que a empresa no Convenio Colectivo debe subministra-los traballadores ) non afecta ó soldo derivado da prestación laboral ( este é idéntico se utilice ou non a electricidade ), o que carretaría que falaramos dunha prestación a título gratuito e, en consecuencia, non suxeita ó IVE..

O TEAR, seguindo o criterio das resolucións 13.05.2002 ( consulta 716/2002 ) e 16.12.2008 ( CV2405/2008 ), aínda admitindo que a entrega se realiza a título gratuito ( ós efectos do IVE, dado que verbo do IRPF admite que é unha retribución en especie ), considera que estaríamos nun suposto de autoconsumo do art. 9 LIVE e, en consecuencia, por aplicación do artigo 88 Lei 37/92, o empresario estaría obrigado a repercuti-lo IVE ó traballador que recibe a...

Para continuar leyendo

Solicita tu prueba

VLEX utiliza cookies de inicio de sesión para aportarte una mejor experiencia de navegación. Si haces click en 'Aceptar' o continúas navegando por esta web consideramos que aceptas nuestra política de cookies. ACEPTAR